1 มิถุนายน 2547 13:54 น.
พันดาว
วันเวลา ก้าวเดิน ผันผ่าน
อดีตกาล ทิ้งรอย แผลไว้
เสมือนเหล็ก สนิมเก่าเกิดจากข้างใน
ภายนอกสดใส แต่ภายในช่างบอบบาง
รอยเท้า บอกเรื่องเล่าของการเดินทาง
น้ำค้าง บอกนิยามของความอ่อนไหว
ปราสาททราย บอกความฝันฉันที่จากไป
คลื่นทะเล เสมือนหัวใจ ที่เปลี่ยนแปลงไป ของใครบางคน
ฉั น ห ยุ ด ยื น ม อ ง ร อ ย เ ท้ า ที่ ผ่ า น ม า ...
เ ส มื อ น เ รื่ อ ง เ ล่ า ข อ ง ก า ล เ ว ลา บ น ผื น ท ร า ย ข า ว
เ ห ลี ย ว ม อ ง ค รั้ ง สุ ด ท้ า ย เ พื่ อ จ ด จำ เ รื่ อ ง ร า ว
อี ก ค ร า ว... แ ล้ ว น ะ สำ ห รั บ ก า ร เ ริ่ ม ต้ น เ ดิ น ท า ง ย า ว ข อ ง หั ว ใ จ