29 มีนาคม 2547 11:15 น.
พันดาว
ที่แห่งนี้ เคยปลูกต้น ดอกน้ำตา
ผ่านวันเวลา ดอกงดงาม ด้วยใจฉัน
ปุ๋ยความเศร้า น้ำผิดหวัง มารวมกัน
ฉายแสงแห่ง ทิ้งฝัน ของวันวาน
มาวันนี้ ฉันปลูกต้น ชื่อดอกรัก
ฉันฟูมพัก ด้วยความสุข จากใจฉัน
น้ำอบอุ่น ปุ๋ยจริงใจ ที่ให้กัน
อุ่นแสงฝัน ต้นรักฉัน ผลิดอกงาม
เ ว ล า นี้ ฉั น อ ย า ก บ อ ก กั บ เ ธ อ ว่ า
ข อ บ คุ ณ ต ล อ ด ม า สำ ห รั บ ทุ ก สิ่ ง ที่ ใ ห้ ฉั น
น้ำ ปุ๋ ย แ ส ง ทุ ก ส่ ว น ผ ส ม ที่ ร ว ม กั น
ไ ด้ กำ เ นิ ด ด อ ก ไ ม้ นั้ น ชื่ อ รั ก ข อ ง ฉั น ช่ า ง ง ด ง า ม
25 มีนาคม 2547 10:48 น.
พันดาว
หอมดอกพุด ดอกน้อย เมื่อยามสาง
หีบไม้งาม เบ่งบาน ตามเฉลียง
ดอกมณฑา เริ่มผลิบาน ริมระเบียง
แว่วยินเสียง กาเหว่าแว่ว มาแต่ไกล
พิกุลโปรย ดอกขาวหม่น บนพื้นสวน
อีกลำดวน หอมจางจาง ยามรุ่งสาง
กลิ่นดอกปีบ โชยแทรกตัว มาเบาบาง
หมอกสีจาง เคล้าน้ำค้าง ยามรุ่งอรุณ
โมกสีหม่น เล่าเรื่องราว ของความหลัง
ราตรีอัน เปราะปาง กลางบ้านสวน
กลิ่นดอกโศก ราวบอกเล่า ความเรรวน
กลิ่นรัญจวน เล็บมือนาง เบาบางมา
อยากให้มา สักครา ที่บ้านฉัน
มาลืมวัน เวลา สักคราไหม
สิ่งที่เก็บ มีแค่ตัว กับหัวใจ
โยนทิ้งไป เรื่องของใคร ไม่ต้องจำ
ม า เ อ น ก า ย ล้ ม ตั ว น อ น ที่ ช า น บ้ า น
ร้ อ ย บุ บ ผ า บ า น เ ป็ น ม า ลั ย ใ ห้ เ ธ อ ส ว ม
ดั ด กิ่ ง ห ลิ ว เ ป็ น ส ร้ อ ย ส า ย ป ร ะ ดั บ ท ร ว ง
พิ รุ ณ ร่ ว ง พ ย า น ฝั น ฉั น กั บ เ ธ อ
22 มีนาคม 2547 11:19 น.
พันดาว
รักของฉันเปรียบเหมือนกับดวงดาว
ที่พร่างพราวในคืนฟ้าสดใส
ฉายแสงพราว ในคืนเดือนดับ ประทับใจ
อาจหลบไป หนีหน้ากัน ในวันจันทร์เต็มดวง
ดาวดวงนี้อาจมีบ้างในบางครั้ง
ถูกเบียดบังด้วยจันทรายามทอแสง
ถูกเมฆน้อยบดบังยามอ่อนแรง
ถูกแรงแสงดาวตกมาปกคลุม
แต่เธอรู้ดาวดวงนี้ไม่ไปไหน
อาจดูไกลเธอบ้างในบางหน
กระพริบแสงพราว จากธาราฟ้าเบื้องบน
กระพริบจน สิ้นแรงแห่งแสงดาว
18 มีนาคม 2547 10:27 น.
พันดาว
หยิบเป้ขาวใบเก่า ไปกับฉัน
เดินทางไปด้วยกัน ไปดูฟ้าสวย
หอมกลิ่นทะเล ที่พัดมาระรวย
ฟ้าสีฟ้าสวย งดงามกว่าที่ใด
เธอจะไปทะเลกับฉันใหม
ไปล่องเรือใบแห่งความฝัน
ไปล้อคลื่นแข่งกับปลา ตอนกลางวัน
นอนนับดาวกับฉัน เมื่อตะวันลาลับไป
เอาเสียงคลื่นทะเล มาเห่ขับกล่อม
ขอแขนเธอแทนหมอน เมื่อนอนหลับฝัน
หยิบทรายขาวมาห่ม ตอนแนบหนุนเคียงกัน
ดวงดาวนับพัน ทอแสงชวนฝัน ประชันจันทรา
แอบอุ่นไอกัน ใต้ปีกฟ้ากว้าง
แผ่วลมหายใจเบาบาง ของเธอกับฉัน
ถ่ายทอดความรู้สึกให้กันและกัน
ให้สายตาพูดภาษาความผูกพัน แทนคำใดๆ
จ ะ เ ก็ บ วั น เ ว ล า ที่ ง ด ง า ม ใ ส่ ก ร ะ ปุ ก ใ ส
ส ะ ส ม ช่ ว ง เ ว ล า ป ร ะ ทั บ ใ จ ข อ ง เ ธ อ แ ล ะ ฉั น
เ ก็ บ เ ฉ พ า ะ ช่ ว ง วั น เ ว ล า ที่ มี กั น แ ล ะ กั น
ก ร ะ ปุ ก ใ บ ใ ห ญ่ ข อ ง ฉั น ติ ด ป้ า ย นั้ น คื อ ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ ส ว ย ง า ม
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-
ฉั น ซึ้ ง ใ จ เ มื่ อ ใ ค ร ต่ อ ใ ค ร อ่ า น ก ล อ น ท ะ เ ล ข อ ง ฉั น
เ ป็ น ค ว า ม รู้ สึ ก อั น สุ ข ใ จ ที่ ทำ ใ ห้ ใ ค ร มี ฝั น
กั บ คำ ว่ า -อ ย า ก ไ ป ท ะ เ ล ด้ ว ย กั น-
ฉั น จ ะ เ ก็ บ เ ป็ น ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ ดี ใ น ใ จ
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-
16 มีนาคม 2547 11:09 น.
พันดาว
ฉันจำได้ทุกเรื่องราวของเรา
ทุกสิ่งรอบตัว ทุกรายละเอียด ในวันแรกที่เจอกัน
แม้นในวันนี้ เวลานี้ เรื่องราวของเราจะจบลง...
...
ในความทรงจำของฉัน หลายสิ่งสงบนิ่ง แต่บางสิ่งยังเคลื่อนไหว
-- ร้านกาแฟร้านเดิม กับบางสิ่งที่เหมือนเดิม แต่เปลี่ยนไป --
รูปภาพเดิมกับโต๊ะตัวเก่าริมหน้าต่าง
อีกแจกันที่วาง อยู่ริมผนัง
แว่วเสียงเพลงเก่า อ้อยอิ่ง ชวนฟัง
หอมกลิ่นดอกพุด ชวนฝัน ในวัน ฟ้าสีจาง
เสียงบดเม็ดกาแฟ ดังมาแผ่วเบา
ถ้วยกาแฟสีเก่า ตั้งอยู่สงบนิ่ง
ภาพสีน้ำใบเดิม สื่อสาร บอกเล่าความจริง
ว่าแม้นบางสิ่งเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนไป
-- กลับมาที่เดิม เพื่อตามหาความทรงจำ --
กลับมายืนที่เก่าที่เคยคุ้นตา
กับวันเวลา ที่ไหลผ่านเหมือนฝัน
จนวันนี้ล่วงเลยมานานวัน
คนที่กลับมายืนที่เดิม คือฉันคนเดียว
โต๊ะตัวเดิมสีเก่าอยู่ริมเฉลียง
ยังแว่วยินเสียงของเธอ ว่ารักฉัน
แต่วันนี้ เธอแค่คือใครคนหนึ่งที่ลืมกัน
แม้คืนวันจะผ่านดังฝัน แต่ฉันเก็บความทรงจำไว้ในใจ
ว่ากาลครั้งหนึ่งของวันเวลาหนึ่ง
ฉันเคยซึ้งกับใครคนหนึ่งมากเพียงไหน
เคยผูกพันกันมากมายเพียงไร
เคยสานสายใยร้อยจิตใจร่วมกัน
แ ม้ ก ร ะ ทั่ ง ต อ น นี้ เ ธ อ ยั ง อ ยู่ ต ร ง นี้
เ ธ อ ยั ง อ ยู่ ที่ ที่ มี ใ ห้ เ ธ อ เ ส ม อ
เ มื่ อ ใ ด ฉั น ห ว น กลั บ ม า ที่ เร า แ ร ก เ จ อ
ยั ง มี ร อ ย ยิ้ ม เ ส ม อ ใ ห้ กั บ เ ธ อ ใ น ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ ส ว ย ง า ม