15 พฤศจิกายน 2547 10:05 น.
พันดาว
คื น นี้. . . ฟ้ า ห น า ว
คื น นี้. . . ไ ร้ ด า ว ที่ เ ค ย อุ่ น แ ส ง
คื น นี้. . . ส า ย ล ม โ ช ย พั ด อ ย่ า ง อ่ อ น แ ร ง
คื น นี้. . . ด า ว ห า ง ร อ น แ ร ม ผ่ า น ม า จ า ก ฟ้ า ไ ก ล
คื น นี้. . . ค ง ไ ม่ มี แ ส ง ด า ว ที่ ร า ว ฟ้ า
คื น นี้. . . ไ ร้ แ ว ว ต า สี ช า ใ น ด ว ง ต า ที่ สุ ข ใ ส
คื น นี้. . . เ ห ลื อ เ พี ย ง ฉั น นั่ ง ม อ ง ฟ้ า ม อ ง เ ว ล า ที่ ไ ห ล ผ่ า น ไ ป
คื น นี้. . . จ ะ ป ล่ อ ย หั ว ใ จ ใ ห้ ล่ อ ง ล อ ย ไ ป กั บ จิ น ต น า ก า ร
. . .
คื น นี้ จิ น ต น า ก า ร ฝั น ล่ อ ง ไ ป . . . ใ จ เ ส รี
3 พฤศจิกายน 2547 12:50 น.
พันดาว
คิดถึง... ความอ่อนหวานของเธอ ดั่งดอกไม้บาน
คิดถึง... รอยยิ้มอ่อนหวาน บนแก้มสวยใส
คิดถึง... หมอนถักใบน้อยที่เธอ เรียงร้อยด้วยหัวใจ
คิดถึง... ถ้อยคำห่วงใย เธอฝากไว้ก่อนนิทรา
-:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:-
ภาพเก่า... เรานั่งฟังเพลง ยามสายฝนพรำ
สายธารแห่งความทรงจำ พาฉันสู่ช่วงวันเวลาอันอ่อนหวาน
-รักฉันหรือเปล่า- เสียงกระซิบที่เธอถามฉันในวันวาน
ฉันจำได้ ในวันนั้น ฝนพร่ำ สายลมผ่าน อย่างอ่อนโยน
-:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:-
เ ธ อ คื อ... ใ ค ร ค น ห นึ่ ง ที่ ผ่ า น ม า ใ น เ ส้ น ท า ง เ ดิ น ข อ ง ฉั น
เ ธ อ คื อ... ส า ย ล ม แ ห่ ง ค ว า ม รั ก ที่ ม า ท า ย ทั ก กั น ใ น ต้ น ฤ ดู ห น า ว
ฉัน... ค ง มี เ พี ย ง แ ค่ ร อ ย ยิ้ ม ใ ห้ กั บ ค ว า ม ท ร ง จำ ใ น ทุ ก เ รื่ อ ง ร า ว
แ ม้ เ ร า ต อ น นี้ ... ต่ า ง มี เ ส้ น ท า ง เ ดิ น อั น ท อ ด ย า ว . . . ที่ ต่า ง กั น
-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
ขอบคุณ ไออุ่นหลังอิงแอบอย่างอ่อนโยน....ของเธอ