21 ตุลาคม 2547 13:42 น.
พันดาว
ส่ ง ค ว า ม สุ ข ใ ห้ กั น ใ น วั น เ กิ ด
พ ร ป ร ะ เ ส ริ ญ เ กิ ด จ ริ ง อ ย่ า ง ที่ ห วั ง
ข อ สิ่ ง ดี จ ง เ กิ ด กั บ ภู ต ะ วั น
ก ล่อ งขอ ง ข วั ญ ใ ห้ สุ ข สั น ต์ วั น เ กิ ด เ ธ อ
ก ล่ อ ง สี ฟ้ า พั น ด า รา ข อ ม อ บ ใ ห้
อ ยู่ ข้ า ง ใ น คื อ เ ป ร ว ไ ฟ แ ห่ ง ค ว า ม ฝั น
ข อ ใ ห้ ลุ ก ส่ อ ง ส ว่ า ง ดั่ ง ต ะ วั น
มี พ ลั ง ก้ า ว ต า ม ฝั น ทุ ก วั น คื น
ก ล่ อ ง สี ค ร า ม จ า ก ใ จ ฟ้ า สี ค ร า ม
ข อ จิ น ต น า ก า ร ภู ต ะ วั น ช่ า ง ส ด ใ ส
ม อ ง ทุ ก สิ่ ง รั บ รู้ อ ย่ า ง เ ข้ า ใ จ
ก้ า ว ต่ อ ไ ป ด้ ว ย หั ว ใ จ นั ก เ ดิ น ท า ง...
ก ล่ อ ง สี ข า ว แ อ็ ป เ ปิ้ ล ข อ ม อ บ ใ ห้
ไ ฟ อ บ อุ่ น ใ ห้ กั บ ใ จ ค น ช่ า ง ฝั น
ทุ ก ย่ า ง ก้ า ว ไ ม่ เ ห น็ บ ห น า ว น่ ะ . . . ต ะ วั น
มี บ ท เ พ ล ง ขั บ ก ล่ อ ม กั น ทุ ก วั น คื น
15 ตุลาคม 2547 10:24 น.
พันดาว
ฉันเคยรู้สึกว่า...
ฉันคือเม็ดทรายเม็ดเล็กที่สุดในหาดทรายขาว
... แทบจะไม่มีตัวตน... แค่คงอยู่ไปเรื่อยๆ
ฉันเคยรู้สึกว่า...
ฉันคือดวงดาวที่เล็กที่สุดในผืนฟ้า เป็นเพียงดาวดวงน้อย
... อ่อนแสง.. คงไม่ใครแหงนหน้าขึ้นฟ้าเพื่อมองหาฉัน...
....
วันหนึ่ง... การก้าวเข้ามาของใครบางคน..
ความคิดของฉันก็เปลี่ยนไป...
... ไม่เห็นจำเป็นต้องเป็นสิ่งที่โดดเด่นสำหรับคนทั่วไป
ขอเป็นเพียง สิ่งที่มีค่าให้กับคนที่รู้ค่า.. ก็พอ
-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
พระจันทร์.... พันดาว
พร่างพราว... แรงแสง
หนึ่งดาวน้อย... ที่อ่อนแรง
ทำได้เพียง... วับแวม อ่อนแสง... ยามรัตติกาล
ฉันคือ ดาวน้อยสีฟ้า
อยู่ท่ามกลางดวงดาราสีสดใส
เป็นเหมือน หนึ่งเม็ดทราย ในหาดทรายขาวอันยาวไกล
ยากที่คนอย่างเธอจะมาสนใจ... เพียงอยู่ต่อไปกับน้ำทะเล
-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
วั น ห นึ่ ง . . . มี ค น ไ ก ล ที่ ป ล า ย ฟ้ า
มองขึ้นมา กล่าวคำว่า - เ ธ อ คื อ ด ว ง ด า ร า ที่ เ ฝ้ า ต า ม ห า อ ยู่ เ ส ม อ-
มิ เ ค ย ใ ผ่ ฝั น พ ร ะ จั น ท ร์ ที่ เ ลิ ศ เ ล อ
มิ เ ค ย คิ ด อ ย า ก เ จ อ ห รื อ พ ร่ำ เ พ้ อ ถึ ง เ จ้ า ช า ย
จ ะ ดั บ แ ส ง ด า ว ที่ อ่ อ น แ ร ง
จ ะ มี เ พี ย ง แ ส ง จ า ก ฉั น สู่ ใ ค ร ค น นั้ น ที่ ป ล า ย ฟ้ า
ค ง เ ห ลื อ เ พี ย ง ค ว า ม ว่ า ง เ ป ล่ า สำ ห รั บ ใ ค ร ค น อื่ น ที่ ม อ ง ม า
เ ป็ น เ พี ย ง ค ว า ม มื ด อ ยู่ ท่ า ม ก ล า ง จั น ท ร า แ ล ะ ห มู่ ด า ว
หน้าส่วนตัว
1347
