3 พฤศจิกายน 2547 12:50 น.
พันดาว
คิดถึง... ความอ่อนหวานของเธอ ดั่งดอกไม้บาน
คิดถึง... รอยยิ้มอ่อนหวาน บนแก้มสวยใส
คิดถึง... หมอนถักใบน้อยที่เธอ เรียงร้อยด้วยหัวใจ
คิดถึง... ถ้อยคำห่วงใย เธอฝากไว้ก่อนนิทรา
-:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:-
ภาพเก่า... เรานั่งฟังเพลง ยามสายฝนพรำ
สายธารแห่งความทรงจำ พาฉันสู่ช่วงวันเวลาอันอ่อนหวาน
-รักฉันหรือเปล่า- เสียงกระซิบที่เธอถามฉันในวันวาน
ฉันจำได้ ในวันนั้น ฝนพร่ำ สายลมผ่าน อย่างอ่อนโยน
-:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:--:-
เ ธ อ คื อ... ใ ค ร ค น ห นึ่ ง ที่ ผ่ า น ม า ใ น เ ส้ น ท า ง เ ดิ น ข อ ง ฉั น
เ ธ อ คื อ... ส า ย ล ม แ ห่ ง ค ว า ม รั ก ที่ ม า ท า ย ทั ก กั น ใ น ต้ น ฤ ดู ห น า ว
ฉัน... ค ง มี เ พี ย ง แ ค่ ร อ ย ยิ้ ม ใ ห้ กั บ ค ว า ม ท ร ง จำ ใ น ทุ ก เ รื่ อ ง ร า ว
แ ม้ เ ร า ต อ น นี้ ... ต่ า ง มี เ ส้ น ท า ง เ ดิ น อั น ท อ ด ย า ว . . . ที่ ต่า ง กั น
-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
ขอบคุณ ไออุ่นหลังอิงแอบอย่างอ่อนโยน....ของเธอ
21 ตุลาคม 2547 13:42 น.
พันดาว
ส่ ง ค ว า ม สุ ข ใ ห้ กั น ใ น วั น เ กิ ด
พ ร ป ร ะ เ ส ริ ญ เ กิ ด จ ริ ง อ ย่ า ง ที่ ห วั ง
ข อ สิ่ ง ดี จ ง เ กิ ด กั บ ภู ต ะ วั น
ก ล่อ งขอ ง ข วั ญ ใ ห้ สุ ข สั น ต์ วั น เ กิ ด เ ธ อ
ก ล่ อ ง สี ฟ้ า พั น ด า รา ข อ ม อ บ ใ ห้
อ ยู่ ข้ า ง ใ น คื อ เ ป ร ว ไ ฟ แ ห่ ง ค ว า ม ฝั น
ข อ ใ ห้ ลุ ก ส่ อ ง ส ว่ า ง ดั่ ง ต ะ วั น
มี พ ลั ง ก้ า ว ต า ม ฝั น ทุ ก วั น คื น
ก ล่ อ ง สี ค ร า ม จ า ก ใ จ ฟ้ า สี ค ร า ม
ข อ จิ น ต น า ก า ร ภู ต ะ วั น ช่ า ง ส ด ใ ส
ม อ ง ทุ ก สิ่ ง รั บ รู้ อ ย่ า ง เ ข้ า ใ จ
ก้ า ว ต่ อ ไ ป ด้ ว ย หั ว ใ จ นั ก เ ดิ น ท า ง...
ก ล่ อ ง สี ข า ว แ อ็ ป เ ปิ้ ล ข อ ม อ บ ใ ห้
ไ ฟ อ บ อุ่ น ใ ห้ กั บ ใ จ ค น ช่ า ง ฝั น
ทุ ก ย่ า ง ก้ า ว ไ ม่ เ ห น็ บ ห น า ว น่ ะ . . . ต ะ วั น
มี บ ท เ พ ล ง ขั บ ก ล่ อ ม กั น ทุ ก วั น คื น
15 ตุลาคม 2547 10:24 น.
พันดาว
ฉันเคยรู้สึกว่า...
ฉันคือเม็ดทรายเม็ดเล็กที่สุดในหาดทรายขาว
... แทบจะไม่มีตัวตน... แค่คงอยู่ไปเรื่อยๆ
ฉันเคยรู้สึกว่า...
ฉันคือดวงดาวที่เล็กที่สุดในผืนฟ้า เป็นเพียงดาวดวงน้อย
... อ่อนแสง.. คงไม่ใครแหงนหน้าขึ้นฟ้าเพื่อมองหาฉัน...
....
วันหนึ่ง... การก้าวเข้ามาของใครบางคน..
ความคิดของฉันก็เปลี่ยนไป...
... ไม่เห็นจำเป็นต้องเป็นสิ่งที่โดดเด่นสำหรับคนทั่วไป
ขอเป็นเพียง สิ่งที่มีค่าให้กับคนที่รู้ค่า.. ก็พอ
-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
พระจันทร์.... พันดาว
พร่างพราว... แรงแสง
หนึ่งดาวน้อย... ที่อ่อนแรง
ทำได้เพียง... วับแวม อ่อนแสง... ยามรัตติกาล
ฉันคือ ดาวน้อยสีฟ้า
อยู่ท่ามกลางดวงดาราสีสดใส
เป็นเหมือน หนึ่งเม็ดทราย ในหาดทรายขาวอันยาวไกล
ยากที่คนอย่างเธอจะมาสนใจ... เพียงอยู่ต่อไปกับน้ำทะเล
-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
วั น ห นึ่ ง . . . มี ค น ไ ก ล ที่ ป ล า ย ฟ้ า
มองขึ้นมา กล่าวคำว่า - เ ธ อ คื อ ด ว ง ด า ร า ที่ เ ฝ้ า ต า ม ห า อ ยู่ เ ส ม อ-
มิ เ ค ย ใ ผ่ ฝั น พ ร ะ จั น ท ร์ ที่ เ ลิ ศ เ ล อ
มิ เ ค ย คิ ด อ ย า ก เ จ อ ห รื อ พ ร่ำ เ พ้ อ ถึ ง เ จ้ า ช า ย
จ ะ ดั บ แ ส ง ด า ว ที่ อ่ อ น แ ร ง
จ ะ มี เ พี ย ง แ ส ง จ า ก ฉั น สู่ ใ ค ร ค น นั้ น ที่ ป ล า ย ฟ้ า
ค ง เ ห ลื อ เ พี ย ง ค ว า ม ว่ า ง เ ป ล่ า สำ ห รั บ ใ ค ร ค น อื่ น ที่ ม อ ง ม า
เ ป็ น เ พี ย ง ค ว า ม มื ด อ ยู่ ท่ า ม ก ล า ง จั น ท ร า แ ล ะ ห มู่ ด า ว
24 กันยายน 2547 10:12 น.
พันดาว
ค ว า ม ท ร ง จำ ต อ น เ มื่ อ ฉั น ยั ง เ ด็ ก ทุ ก อ ย่ า ง ช่ า ง ดู ส ว ย ง า ม เ ส มอ
ผี เ สื้ อ ตั ว น้ อ ย ง ด ง า ม ร่า เ ริ ง สี สั น ร า ว แ ต่ ง แ ต้ ม
ทำ ไ ม ด ว ง จั น ท ร์ สี น ว ล ด ว ง โ ต ก ว่ า ต อ น นี้ ล่ ะ . . .
ชิ ง ช้ า ที่ ฉั น เ ค ย ไ ก ว เ ล่ น แ ก ว่ ง ไ ด้ สู ง เ ห มื อ น จ ะ พ า ฉั น ไ ป สู่ ด ว ง จั น ท ร์
บ ท เ พ ล ง เ ด็ ก . . . เ พ ล ง ที่ แ ต่ ง ขึ้ น ม า ง่ า ย ๆ . . . ช่ า ง น่ า ป ร ะ ทั บ ใ จ
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
ผี เ สื้ อ... เริงระบำ
เ สี ย ง พ ร่ำ ... จากสายลมหวล
เ รื่ อ ง เ ล่ า.. จากพระจันทร์สีนวล
เ พ ล ง ค ร ว ญ.. จากแมงปอปีกบาง
บ ท เ พ ล ง เ ด็ ก ยังแว่วมา
ด ว ง ต า สี ช า ที่เคยมองฉัน
ชิ ง ช้ า แ ก ว่ ง ไ ก ว ทามกลางแสงตะวัน
-เราจะรักกันนิรันด์- รอยสลักบนแผ่นไม้ของเธอกับฉัน ความทรงจำในวัยเยาว์
ย้ อ น ก ลั บ วั น เ ว ล า
ก ลั บ ไ ป ต า มห า บ า ง สิ่ ง ที่ อ่ อ นไ ห ว
ค ว า ม ท ร ง จำ เ รื่ อ ง เ ก่ า . . . ส า ย น้ำ ไ ห ล ผ่า น ไ ป
ทุ ก ภ า พ ยั ง ส ง บ นิ่ ง ใ น หั ว ใ จ บั น ทึ ก เ ล็ ก ๆ ที่ เ ก็ บ ไ ว้ ต ล อ ด ก า ล
*-+--+--+--+--*
^*^ -`๏- พันดาว -`๏- ^*^
10 กันยายน 2547 11:27 น.
พันดาว
แผ่วเบา ไร้น้ำหนัก เดินทางตามสายลม
ไร้ทิศทาง ไร้เป้าหมาย ตามแต่ใครเขาจะพาไป
วันนี้เธอจะพาฉันไปไหนเหรอ สายลม
ฉันเบื่อกับชีวิตที่กำหนดไม่ได้ เบื่อที่ต้องคอยถามสายลมว่า วันนี้จะไปไหน
คงถึงเวลาสำหรับบางอย่างแล้วล่ะ เวลาของการอำลาท้องฟ้าเสียที
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
วันนี้จะพาฉันไปไหน
จำได้ไหม บอกว่า จะพาฉันไปดูฟ้าที่แสนไกล ยามตะวันอับแสง
ไปบดบังพระจันทร์ของคนช่างฝันในคืนจันทร์แรม
ไปแต่งแต้ม ปุยสีขาว บนท้องฟ้าสีคราม
ฉันคงทำได้เพียงแค่นี้
แค่สร้างฝันดีดี แล้วขอให้อีกหนึ่งคนช่วยสานฝัน
เป็นแค่เพียงนักสร้างฝัน ที่ไร้พลัง
ปีกขาวของนักเดินทางตามฝัน ไม่เคยมีวันได้โผบิน
-- คำบอกเล่าจากดาวเหนือ --
ให้เธอถามตัวเองว่า อยากเป็นเช่นนี้ต่อไปไหม
ถ้า ใช่ จงล่องลอยไป ตามใจของใคร แล้วบอกหัวใจให้หยุดฝัน
วันหนึ่งอาจมีคำถามเมื่อเธอเดินออกจากเส้นทางเดิมที่คุ้นเคยกัน
เหตุผลสั้นๆนั้น คือ ฉั น มี ค ว า ม ฝั น ฉั น คื อ นั ก เ ดิ น ท า ง
-- ลาก่อนสายลม --
ขอให้เธอ มองฉัน ปุยเมฆขาวเป็นครั้งสุดท้าย
นับต่อจากนี้ จะกลับกลาย เป็นเมฆฝน
คงไม่เห็นปุยเมฆขาวผู้อ่อนไหว มาร้องขอต่อสายลม
สุดท้าย คงเหลือเพียง ส า ย ฝ น ที่ พ ร่ า ง พ ร ม สู่ ผื น ดิ น
หน้าส่วนตัว
1579
