เหม่อมองแสงสุริยายามรุ่งเช้า บุบผาเฝ้ารอคอยพลอยประสงค์ หวังพึ่งแสงสาดส่องมาพาดำรง วันนี้คงมิมลายวอดวายไป อันแสงดาวดวงนั้นช่างสรรค์สร้าง โลกทุกอย่างให้เห็นทางสว่างไสว ท้องนภาทั้งนทีที่ใกล้ไกล หลอมรวมไว้ในแสงแห่งโลกา พึ่งแต่งครั้งแรกค่ะ แต่ก่อนมีแต่อ่าน 555