3 พฤษภาคม 2547 12:06 น.
พัชร์
ขอโทษ
โณชย์ ลูกแม่ แม่ไม่ได้ตั้งใจจะให้เหตุการณ์ต่างๆเป็นไปอย่างนี้หรอกนะลูก แม่เสียใจ สำหรับคำพูดทั้งหลายที่เคยต่อว่าลูก แม่หวังดี ขอโทษที่คำว่า หวังดี ของแม่ทำให้ลูกเป็นอย่างนี้ ถึงแม้ว่านี่จะเป็นคำพูดของแม่ ที่ลูกคิดว่า มันสายไปเสียแล้ว แต่แม่ก็ขอเถอะนะลูก แม่ผิดไปแล้วจริงๆ ยกโทษให้กับแม่เถอะนะ
แม่น่ะ รักลูกยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกนี้ ลูกเปรียบเสมือนชีวิตของแม่ เลือดเนื้อเชื้อไขของแม่ ลูกเติบโตมาในท้องของแม่ จากเป็นเพียงแค่ส่วนของก้อนเนื้อเล็กๆ เติบโตขึ้นมา จนเป็นลูกของแม่อยู่อย่างทุกวันนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำมาจนถึงทุกวันนี้ก็เพียงเพื่อลูกของแม่คนเดียวเท่านั้นนะลูก แม่ขอเพียงอย่างเดียวว่า ให้ลูกเข้าใจแม่นะ คนเราทุกคนล้วนก็ต้องมีข้อผิดพลาดกันทุกคน ไม่มีใครหรอกลูกที่เค้าไม่เคยทำอะไรพลั้งพลาดไป อย่าน้อยใจแม่เลย ที่แม่เอาแต่ต่อว่าลูกเวลาที่ลูกทำผิด ตอนนี้แม่รู้ตัวแล้วล่ะลูก จริงๆแม่ภูมิใจในตัวลูกมากเลยนะ แต่แม่ก็ขอโทษที่แม่เอาลูกที่รักของแม่ไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ทำให้ลูกของแม่นั้นรู้สึกน้อยใจ ขอโทษที่แม่นั้นเอาแต่ไปภูมิใจกับสิ่งที่มันมองไม่เห็นด้วยตา สำหรับแม่แล้วมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย เมื่อเทียบกับตัวลูกของแม่ ขอโทษที่แม่ปิดกั้นความคิดที่ลูกคิดว่าจะสร้างสรรค์กับสิ่งที่ลูกนั้นรัก แม่ไม่ได้ตั้งใจจะพรากสิ่งที่ลูกนั้นรัก
ในชีวิตไป แม่ขอโทษที่เอาแต่คิดว่าตัวเองนั้นยื่นแต่สิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวลูกเสมอ ให้โอกาสแม่เถอะนะลูก ให้โอกาสแม่ในสิ่งที่แม่นั้นพลาดผิดไปที่แม่ต่อว่าลูก ใส่อารมณ์กับลูก ที่แม่ทำลงไปแบบนี้ ไม่ใช่แม่ไม่รักลูกหรอกนะ
ลูกยังจำตอนที่เราไปเที่ยวทะเลกันสองคนได้ไหมลูก ตอนนั้นลูกยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย แม่ต้องคอยดูลูกไม่ให้ลูกไปตรงที่ที่เป็นน้ำลึกๆ ลูกยังบอกกับแม่เลยว่า อย่าปล่อยมือนะแม่ เดี๋ยวลูกจมน้ำ ลูกรักของแม่ ลูกรู้ไหมว่า แม่ไม่เคยปล่อยมือของลูกแม้แต่เสี้ยวนาทีหนึ่งเลย ตอนนั้นมือของลูกยังเล็กนิดเดียว แม่เฝ้าคอยประคับประคองลูกอยู่เสมอ แม้ว่าลูกจะเกิดปัญหาอะไร แม่ก็ยังจะคอยจูงมือลูกของแม่ จับมือลูกของแม่ไว้ แม่เข้าใจเมื่อมือของลูกเริ่มที่จะโตขึ้น ลูกก็เริ่มจะปัดป้อง มือที่ค่อยๆชราภาพลงอย่างแม่จัดสรรค์สร้างสิ่งต่างๆด้วยมือของลูกเอง แม่ก็ขอโทษที่รู้อย่างนี้แล้ว ยังจะเข้าไปก้าวก่ายกับเรื่องของลูก ทำให้เกิดปัญหา
ลูกก็รู้ตั้งแต่พ่อของลูกจากไป แม่ก็ไม่มีใครอีกแล้วนอกจากลูกถึงแม่จะรักพ่อของลูกมาก แต่ตั้งแต่ที่พ่อเค้าทิ้งเราไป แม่ก็ไม่เคยคิดอะไรนอกจากจะให้ลูกของแม่นั้น มีชีวิตที่ดี อยากให้ลูกของแม่มีความสุข ไม่อยากให้ลูกของแม่นั้นต้องลำบาก บางทีพ่อเค้าก็ไม่ค่อยเข้าใจแม่สักเท่าไหร่ก็เลยทำให้เกิดปากเสียงกันอยู่บ่อยครั้ง พ่อเค้าคงทนไม่ไหว พ่อถึงทิ้งเราไป แต่ไม่เป็นไรหรอกนะลูก แม่จะไม่ทิ้งลูก พ่อเค้าจะไม่สนใจลูกของแม่ก็ตามใจ แม่คอยดูแลลูกของแม่ได้
นี่ไง ขนมผักกาดที่ลูกชอบ ทานซะสิลูก วันนี้แม่ไปแวะซื้อที่ตลาดมาให้ แม่คิดว่าลูกคงอยากทาน เห็นว่าไม่ได้ทานตั้งนานแล้ว เดี๋ยวแม่จะไปเอาน้ำมาให้ เป็นอะไรไปล่ะลูก ทำไมไม่ลุกมาทานซะล่ะ เอาแต่นอนเฉยอยู่ได้ เดี๋ยวมันจะเย็นซะหมดนะ เป็นแบบนี้อีกแล้ว เมื่อวานแม่ก็บอกให้ลูกลุกขึ้นมาทาน ลูกก็ไม่ฟังแม่ ไม่ค่อยสบายอีกแล้วล่ะซิ อากาศมันเปลี่ยนก็อย่างนี้ล่ะ ก็แม่เคยบอกลูกแล้วใช่ไหมล่ะว่า ลูกไม่เหมาะกับโลกใบนี้ซักเท่าไหร่หรอก
หน้าส่วนตัว
789
