มาทักทาย ให้หายคิดถึง

พะแนง

       เดินออกจาก   บ้านกลอน  ไปสอนเด็ก

งานเล็กเล็ก  รอคอยเรา  เอาใจใส่

เด็กน้อยน้อย  ค่อยเติบโต  เป็นคนไทย

ท่ามกลางถิ่น  พงไพร  ในชายแดน

     มีทั้งทุกข์   ทั้งภัย   ในถิ่นนี้

ยังไม่ลืม   ปราณรวี   ใจดีแสน

ทั้งแทนคุณแทนไท  และลุงแทน

อินสวนแดน-ไกล ไลบีเรีย

แม่จิตรวิจิตรวาทะลักษณ์

 โคลงวฤกทันสมัยไม่มีเสีย

กิตติเวทย์วิสกี้เลอฟองเบียร์

เพรงพเยียกิตติกานต์มารแมงมุม

กุ้งก้ามกรามเรไรรัสสตะ

กุ้งหนามแดงคีตากะนิติหนุ่ม

คอนพูทน  ทนอะไรรู้ไหมกุมภ์

ครูใหญ่ฯ ติดประชุมกะครูพิม

พี่ดอกแก้วใจดีไม่มีดุ

สดายุพิสดารงานนวลนิ่ม

ส่วนตราชูสำนวนชาญงานน่าชิม

เรียมเองอ่านอิ่มในอรรถองค์

อีกหลายคนวนเวียนเขียน_และอ่าน

ช่วยบรรสานกลอนไทยใจประสงค์

มิตรภาพซาบซึ้ง...ตรึงมั่นคง


ให้ใหลหลงบ้านกลอน... ไม่ถอนใจ

เดินกลับมาบ้านนี้ยังมีรัก

ใจประจักษ์แม้เพื่อนเวียนเปลี่ยนใหม่

ฮอดเพื่อนเก่า...อ่านกลอนเพื่อนใหม่ไป

อักษรยังซ่อนนัย...ใจบ้านกลอน




แวะมาทักทายตามธรรมเนียม (การนำชื่อเพื่อนมาใส่กลอนแบบนี้เห็นมานานละเนาะ) 
หลังจากหายไปนาน

ไปเจอรหัสผ่านชื่อนี้  เลยเข้ามาทักทายเสียหน่อย

( ที่นี่ยังอบอุ่นเหมือนเดิม)