ความรักไม่เคยตายไปซะก้อดี

พอดี ดีพอ

แอครับ   แออย่าจากพี่ไปไหนนะ   พี่รักแอ    แอไปแล้วพี่จะอยู่กับใคร  พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแอ
  .....เสียงคร่ำครวญของต้นดังกังวาล เมื่อเขาเห็น   หญิงที่รักของตนมีผ้าขาวคลุมทั่วร่างกายปิดถึงหัว    นอนแน่นิ่ง
อยู่บนเตียงขาวสะอาด  แต่ปนเปื้อนไปด้วยความเศร้าโศกของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง           ...คุณตำรวจครับคุณต้องนำตัวคนร้ายมาจัดการให้ได้นะครับ ...นายต้นกล่าวกับตำรวจ ด้วยความคับแค้นใจสุดที่จะบรรยาย   ....


...........ผลการชันสูตรศพ  เราได้ข้อสรุปแล้วว่า   คุณแอ   กินยาพิษร้ายแรงเอง       คุณแอฆ่าตัวตายครับ.....สันตินายตำรวจผู้รับผิดชอบคดีนี้กล่าว
.....ไม่จริงผมไม่เชื่อ เป็นไปไม่ได้   แอจะฆ่าตัวตายทำไม   ก็แอจะแต่งงานกับผม   เธอก้อไม่ได้มีปัญหาอะไรนี่.... นายต้นโวยวาย
แต่ศาลพิพากษามาแบบนี้แล้วครับ  เราคงจะเปลี่ยนคดีนี้ไม่ได้   กฏหมายต้องเป็นกฏหมายครับนอกจากจะมีพยานหลักฐานใหม่   ผมคงจับใครมาลงโทษไม่ได้    ผมเสียใจด้วยครับ....นายสันติกล่าว

หัวใจนายต้นแทบสลาย  ถึงจะเสียคนรักไป  แต่ถ้าได้ตัวคนร้ายมาลงโทษก้อยังระบายความแค้นใจได้บ้าง    แต่มันไม่ใช่แบบที่คิด    เขาไม่เชื่อว่าแอฆ่าตัวตาย  เย็นวันนั้นนายต้นจึงซ้ำเติมตัวเองด้วยการร่ำสุรา   ในคลับแห่งหนึ่ง
......พี่ต้นคะ  ถ้าแอไปไหนพี่จะไปด้วยไหมคะ.........
......ไปสิครับ   ถ้าแอไปไหนพี่ก็จะไปด้วยเสมอ.......
......งั้นถ้าแอไปถ่าย  ที่ห้องน้ำล่ะคะ   พี่จะไปด้วยไหม ....
.....555 ถ้าแอให้ไปพี่ก้อจะไปครับ........
    ..แอรักพี่ต้นนะ     ..พี่ก้อรักแอครับ      

เสียงสนทนาดังก้องเข้ามาในประสาทสัมผัสของนายต้น    เขาคิดถึงวันเก่าๆ    เขาคิดถึงภาพเก่าๆ   เขาคิดถึงชีวิตเก่าๆกับคนรักของเขา   ....เขาคิดถึงแอ
           .......พี่คะไม่เหงาเหรอคะมานั่งคนเดียว  ......เสียงของดาวผู้หญิงในคลับ  ทำหน้าที่ให้ความสบายใจกับแขกเหมือนทุกวัน

.....แฟนพี่ตาย  .....    นายต้นตอบเสียงสั้นห้วนๆ  แต่ทำเอาดาวตกใจกับสถาณการณ์เช่นนี้   เธอไม่รู้จะชวนคุยอะไรต่อ   มันยากเกินไปสำหรับเธอ
      ......หนูไม่รู้ว่าเวลาแบบนี้  จะต้องพูดยังไงดี   แต่คืนนี้  หนูอยู่เป็นเพื่อนพี่ได้นะอย่างน้อยก้อช่วยพี่หายเหงาคืนหนึ่งก้อยังดี    หนูลดให้พี่ครึ่งราคาได้นะ.....
 ดาวพูด  พร้อมกับยกขาไขว่ห้างช้าๆหวังให้นายต้นเห็นลายลูกไม้                       ที่อยู่ข้างในกระโปรงผ้ามันที่ยาวไม่ถึงคืบ        แต่นายต้นยังนิ่งเป็นหิน
......หนูช่วยพี่ได้จริงๆนะ......
  ดาวพูดพร้อมกับคว้ามือไป โฉบผ่านเป้ากางเกงนายต้นพอเย้าอารมณ์ แล้วลูบไล้บริเวณต้นขานานพอควร
      สันติ   นายตำรวจได้รับมอบหมายให้ติดตามนายต้น  เพราะทางตำรวจคิดว่านายต้นอาจเป็นฆาตกรเอง  แต่ก็แค่ความคิดเห็นเท่านั้น ถ้ามีหลักฐานใหม่  กฏหมายก้อพลิกได้   เขาจับตาดูนายต้นสนทนากับหญิงสาวนานพอควร
      ....อีดอก  อีกะหรี่   มึงไปไกลๆกูเลยนะ  .....นายต้นตวาดดาว
แม้คนที่รักจะตายแต่ ความรักของนายต้นไม่เคยตาย

    นาย สันติตำรวจผู้เข้มแข็ง เห็นภาพนั้น ยังน้ำตาซึม  ประทับใจความแน่แน่วของนายต้น ทั้งๆที่ภายนอกคนรักของเขาก้อไม่ได้มีดีไปกว่าผู้หญิงชื่อดาวเลย  ทั้งอ้วน  ดำ  ผมหยิก  ต่างกับดาว   เหมือนฟ้ากับเหว    ......ผมชื่นชมคุณจริงๆ   แอ ของคุณคงจะจิตใจงดงามมาก   คุณจึงไม่มองแค่ภายนอก  แอคงเป็นนางฟ้าในใจของคุณเสมอ   คุณจะฆ่าเธอลงได้ยังไง เราสิแฟนเราก้อสวยแต่เราก้อยังเบื่อ   ไปมีคนนั้นคนนี้ไปทั่วน่าอายจริงๆ เรานี่มันบ้า........................สันติคิดในใจ แน่นอน  เขาหมดหวังที่จะได้หลักฐานที่ระบุความเป็นฆาตกรให้นายต้น   


    สันติตัดสินใจกลับบ้าน   เขาเดินออกจากคลับได้ไม่ถึง20นาทีพอถึงที่ลับตาคน....ปุบ   ....ตุบ
เสียงปืนชนิดเก็บเสียงตามมาด้วยร่างที่กระทบพื้นของสันติ      

       มือปืนทำหน้าที่เสร็จ    รวดเร็วสมเป็นผู้เชี่ยวชาญ

...เอ้า....ห้าหมื่นของแกขอบใจมากวันหน้าจะเรียกใช้ใหม่....
.....ไม่เป็นไร  งานแค่นี้สบายมาก   ผมไปนะ....
.เออๆๆๆๆ
........คราวนี้เราก้ออยู่กันอย่างมีความสุขได้แล้วนะพี่ต้น....
ใช่จะดาว....เราไม่ต้องหลบๆซ่อนๆอีกต่อไปแล้วนะ...ฮิๆๆๆ
..แม่ง  ไอ้ตำรวจเวรตามกูอยู่ได้  ...มึงเลือกจะตายเองนะ
..ไปกันเถอะค่ะพี่ต้น   เออไม่น่าเชื่อว่ายาสั่งตายของพี่ต้นนี่จะได้ผลแนบเนียนนะคะ  อีนังแอ มันตายสนิทจริงๆเลยอะ.....55555
......เอ้อ   อย่าไปพูดถึงอีแก่เลย....ไปๆๆๆเถอะ
       สันติ   เห็นทุกอย่าง   ได้ยินทุกอย่างแม้ว่าเขายังไม่ตายสนิท   แต่เขาก็ไม่มีแรงแม้จะหายใจ....5นาทีผ่านไป    เขาตายอย่างทรมาณ  ใบหน้าเต็มไปด้วยความแค้น   ที่แท้นายต้นก้อแค่ไอ้ผู้ชายเฮงซวยติดหญิงในคลับเท่านั้นเอง


........คุณสันติ   อย่าเพิ่งไปจากผมนะ   แล้วใครจะสะสางคดีให้ผมล่ะ   มีคุณคนเดียวเท่านั้นนะ   ใคร  ใครทำแบบนี้กับคุณ........
       
.....เสียงคร่ำครวญของต้นดังกังวาล เมื่อเขาเห็น   นายสันติมีผ้าขาวคลุมทั่วร่างกายปิดถึงหัว    นอนแน่นิ่ง
อยู่บนเตียงขาวสะอาด  แต่ปนเปื้อนไปด้วยความเศร้าโศกของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง           .......คุณตำรวจครับคุณต้องนำตัวคนร้ายมาจัดการให้ได้นะครับ ...นายต้นกล่าวกับตำรวจ ด้วยความคับแค้นใจสุดที่จะบรรยาย   ....