24 กรกฎาคม 2552 20:05 น.
พล่ามรำพัน
ธรรมดานานาล้วนวัฏจักร
เลือกคนรักแลชังฝั่งฝ่ายข้าง
สัมพันธ์เหนียวเกลียวเหนือกดั่งเชือกฟาง
ใจกว้างขวางเท่าตาแลแค่คืบวา
ผู้ภาคีอารีย์ตอบกอบโกยให้
ด้วยหวังได้ใจภักดีที่เกินกว่า
หว่านเมล็ดใดหวังยังผลมา
แม้หลอกตาศรัทธาหลากแค่ฉากชู
ผู้อื่นใดทำดีมิมีเห็น
ผิดประเด็นเขม่นเคืองชำเลืองขู่
เอาหนามเส้นเป็นพรมแดนแทนประตู
เช่นดั่งผู้จิตมัวได้ทั่วดวง
15 กรกฎาคม 2552 22:21 น.
พล่ามรำพัน
คิด..ถึงเธอผู้เผลอใจไปไกลห่าง
ถึง...จืดจางรักแล้วแจวจรหาย
เหมือน..ไร้คนปรนรักวักอาบกาย
เดิม...โดดเดี่ยวเดียวดายได้ดุจเดิม
14 กรกฎาคม 2552 21:33 น.
พล่ามรำพัน
สายลมพริ้วปลิวลอยปล่อยความว่าง
สัมผัสจางพรางรักสักแห่งไหน
หอมอ่อนอ่อน ว่อนยั่ว อยู่ทั่วใจ
เสียงร่ำไร เบาสะท้อน อ้อนวอนตาม
แม้วงกตกำหนดรักสักแห่งที่
หวังถ้อยทีมีใครให้ไถ่ถาม
อยากดั้นด้นค้นใจไปติดตาม
ผู้ใจงามใช่กามเล่ห์เสน่ห์ลวง
ปฐพีแห่งใจดั่งไพรกว้าง
เดินท่องทางอย่างเปลี่ยวดายมาหลายสวง
สมัยผ่านกาลฤดูอยู่คู่ควง
ไม้ผลัดร่วงใบหายสักหลายครา
สายลมพริ้วปลิวลอยเหมือนคอยให้
กาลแห่งใจได้สิ่งส่วนที่ควรกว่า
เมล็ดรักที่ปักลึกผนึกตรา
ได้พบพาผืนดินถิ่นหทัย
สายลมพริ้วปลิวตามพร้อมความรัก
เพียงแค่สักอ้อมแขนแทนความใกล้
ขอประสงค์คงอยู่กับคู่ใจ
ที่จะได้พบกันสักวันเอย....
10 กรกฎาคม 2552 00:01 น.
พล่ามรำพัน
ที่เรียกพ่อก็ใช่ย้ำให้คิด
ใช่สนิทตีเสมอที่เผลอบ่อย
ใช่จาบจ้วงล้วงคอหวังรอคอย
ความเมตตาสักน้อยรอยปราณี
ที่ก้มหน้าหาใช่ให้แชเชือน
ทศนิยมเงินเดือนหากเคลื่อนที่
สักสองแสน สามแสน แม้นยินดี
จะยอมพลี ถวายชีพ รีบทำงาน
ชั่วอายุไม่ลุจากหวังฝากไข้
หวังอยากให้ยอดกำไรมหาศาล
องค์กรเราเท่าดาวรุ่งพุ่งทะยาน
พนักงานยิ้มแฉ่งตำแหน่งโต
รับโอที นาทีละ พันกว่าบาท
ทั้งไฉไล เฉียบขาด ด้วยมาดโก้
บ้านพร้อมรถ มีใช้ อย่างไฮโซ
ถึงสิ้นปี บัญชีโชว์ โบนัสบาน
แล้วอย่างนี้ มีหรือ จะหือกล้า
ซ้ำวันทา เข้าพะนอ มิต่อต้าน
น้อมตนอ่อน ผู้น้อย คอยประมาณ
ให้เจ้านาย สำราญ จงเจริญ....
7 กรกฎาคม 2552 22:39 น.
พล่ามรำพัน
รัตติกาลวานฝากจากฟากฟ้า
ข้ามเมฆาผ่านรุ้งที่ฟุ้งฝัน
ความคิดถึงตรึงตราทิวาวัน
รอบใจฉันก่อนถึงเธอเสมอไป
เหมือนดวงจันทร์ที่ผันกรอบไปรอบโลก
เหมือนผ้าพลิ้วปลิวโบกที่ห่อไหล่
ความอบอุ่นที่จุนเจือเพื่อหัวใจ
เกิดขึ้นได้จากเธอผู้เลอดวง
คำสัญญาใด..ใด..ที่ให้มั่น
คงนิรันทร์ฝั้นอยู่เป็นคู่บ่วง
หากคิดตัดใด..ใด..ในแดนทรวง
สิ่งสุดท้ายทั้งปวงห่วงหวงเธอ