26 มีนาคม 2545 18:43 น.
พลอย
สายน้ำฝนหล่นมาจากฟ้าหม่น
พร่างพรายบนแผ่นดินถิ่นอาศัย
กาลเวลาผันผ่านพลันหายไป
ไม่เหลือรอยอาลัยให้ใครจำ
แต่สายฝนเพียงหยดรดใจฉัน
คือรักอันพิสุทธิ์แสนสดใส่
กาลเวลาไม่อาจเลือนลบหายไป
มีแต่รอยอาลัยให้ใจ....จำ
ฉัน....จะเก็บทุกอย่างในวันนั้น
ฉัน....จะเก็บความฝันอันสดใส
ฉัน....จะเก็บเธอไว้ตลอด....กาล
24 มีนาคม 2545 20:24 น.
พลอย
อย่าเพียรหา.นิยามของความรัก
ใจประจักษ์..รักอยู่รู้บ้างไหม
จะเฝ้าถามตามรักไปทำไม
ถ้าหัวใจไร้ซึ่งความจริงใจ
ความรักหรือก็คือความรัก
ไม่อาจจักเปรียบเปรยกับสิ่งไหน
เป็นความรักแน่แท้กว่าสิ่งใด
เป็นความใสซื่อบริสุทธิ์ยุติธรรม
อย่าเพียรหานิยามของความรัก
ถ้าใจรักก็รักเถิดคมขำ
ความรักคือความรักอย่างที่พร่ำ
ความรักล้ำคือนิรันดร์แห่งดวงใจ
หน้าส่วนตัว
659
