14 สิงหาคม 2548 12:53 น.
พลทหาร
.... โอ้น้องสาว อีกกี่รวง ร่วงรวงลา
อีกกี่ลม แดดทา ทิวท้องทุ้ง
อีกกี่บาท ถึงจะพอ ถักทอรุ้ง
อีกกี่มุ่ง สักกี่หวัง จะรั้งพอ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ในบาร์เล็กๆ ริมทาง
ภาพร่างของสาวน้อย
พริ้วไหว ดุจลายเส้น ของศิลปินสุรา
14 สิงหาคม 2548 11:54 น.
พลทหาร
*** ลูกรักของพ่อ พ่อขอ..ทุกคนว่า... ***
... งานศพพ่อ ขอให้ทำ แบบประหยัด
จงขจัด ความฟุ้งเฟ้อ อย่าเผลอไผล
พวกเราจน จนแท้ แย่กว่าใคร
อย่าทำไป เพื่อหน้า จะพาจน
... อีกสุรา ยาเมา เอาแต่น้อย
อย่าให้บ่อย ถึงพร่ำเพรื่อ จะเสียผล
ยิ่งงดได้ ยิ่งดี มีมงคล
จะส่งผล ให้เรานี้ มีคนชม
... การพนัน นั้นอีกอย่าง ในงานศพ
อย่าริคบ ทำกันเล่น เห็นเหมาะสม
สิ่งไม่ดี อย่าให้มี ในอารมณ์
ไม่เหมาะสม จงละเว้น อย่านำพา
... เงินทำศพ งบไว้ ให้มีเหลือ
เอาไว้เผื่อ แบ่งน้องพี่ ทั้งมีจน
เป็นขวัญถุง อย่างน้อย ร้อยละคน
เพื่อให้ผล เป็นแบบอย่าง ในทางออม
--------------------------------------------------------------
ลายเส้นดินสอ ที่จะจาง หายไป กับวันเวลา
เหมือนกับตัวพ่อนี้ ตั้งอยู่และดับไป
11 สิงหาคม 2548 19:37 น.
พลทหาร
... ชิงช้า ไกวช้าช้า
ในเวลา ที่เหน็บหนาว
ถามเธอ ถึงเรื่องราว
ถึงดวงดาว ถึงดวงจันทร์
... เธอจับ สองเส้นเชือก
เธอเลือกตอบ ตามความฝัน
ฉันไกว อย่างเงียบงัน
แต่ใจนั้น คอยคิดตาม
... เธอเอ๋ย ถึงเป่าเขา
ธารลำเนา รางธารงาม
ฉันกล่าว ใช่ทวงถาม
"รักฟ้าคราม รักฉันไหม"
... ชิงช้า ไกวช้าช้า
ในเวลา ที่ชาใจ
มือจับ เส้นเชือกไว้
ให้คำตอบ ในสายลม
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ในวันหนึง วัยหนึ่ง
เมื่อได้หยิบ บทกล่อนเก่าๆ ที่เขียนไว้ ในบันทึกคลุกฝุ่น
มาอ่าน ภาพนั้นคลายกรอกลับ ให้งดงามดั่งภาพเขียน
คิดถึง ๓
11 สิงหาคม 2548 18:40 น.
พลทหาร
....เสียงสายลมพริ้วพัดสบัดไหว
แทนเสียงใจฝากไปให้ลอยล่อง
ดังวิถีแห่งรัก ยามใกล แค่เฝ้ามอง
ฝากสายลมพร้อง พริ้วพัด สบัดไป
11 สิงหาคม 2548 15:29 น.
พลทหาร
... แว่วลำนำ คำเคียว เพลงเกี่ยวข้าว
ที่น้องสาว ขานขับ รับงานหนัก
กลับมาฟัง อีกครั้ง ซ่านซึ้งนัก
กลับมาทัก หน้าหนาว ที่เปล่าดาย
-------------------------------------------------------