12 พฤษภาคม 2549 12:28 น.
พฤหัส กฤษชยรักษ์
สายลมแผ่วแว่วเสียงสำเนียงรัก
มาทายทักหวามหวานปานน้ำผึ้ง
กล่อมนิทราแนบสนิทฝันติดตรึง
ทำนองซึ้งรำพึงครวญจวนรุ่งราง
รักเจ้าเอยลอยมาแต่หนไหน
เหมือนอุ่นไอโอบพลอดตลอดสาง
วอนอย่าพรากจากไปใจจีดจาง
อกคงว่างเพลงรักดอกไม้บาน
แสงอุทัยเรืองเรื่อเหนือขอบฟ้า
สกุณาร้องรับขับเพลงขาน
กลิ่นบุบผารวยรื่นชื่นดวงมาน
ดอกละลานดาษดาคราอรุณ
ซึ้งหวานซึ้งถึงรักสลักมั่น
กระซิบผ่านสายลมพลิ้วพรมหมุน
อุ่นไอรักมอบให้ได้เป็นทุน
มาเกื้อหนุนชีวิตชื่นในคืนงาม.
10 พฤษภาคม 2549 14:05 น.
พฤหัส กฤษชยรักษ์
มิตรภาพเปิดทางไม่ห่างเห
เพียงแค่เมลล์ทักทายหายคิดถึง
ความวางใจมีค่าพันตำลึง
จึงถูกตรึงลดความเสี่ยงเพียงแค่เมลล์
มาจากไหนผู้ใดไม่รู้จัก
เข้าทายทักของจริงหรือของเก๊
ในสังคมลวดลายหลายเหลี่ยมเล่ห์
หากเจอของโปเกอาจช้ำตรม
สำนึกรู้ว่าดูลึกเพียงไหน
ซึ้งหัวใจยังชื่นไม่ขื่นขม
ได้ไมตรีดีกว่าต้องคว้าลม
อยากชื่นชมช้างงาควรกล้ารอ
เป็นหน้าที่พิสูจน์ความจริงใจ
มีแค่ไหนถึงกล้าจะสู่ขอ
เพียงคำพูดกล่าวอ้างยังไม่พอ
คงต้องสร้างเรือนหอจึงรับฟัง ?
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพฤหัส กฤษชยรักษ์
หน้าส่วนตัว
1877
