26 กันยายน 2547 11:59 น.
พฤหัส กฤษชยรักษ์
เห็นไหมในแววตา
เอ่ยคำว่าฉันรักเธอ
ไม่ต้องกล่าวพร่ำเพ้อ
บอกรักเธอด้วยสายตา
เห็นไหมการกระทำ
ล้วนตอกย้ำใจฝันหา
ทั้งกายทั้งชีวา
แสดงว่าฉันรักเธอ
เพ่งมองดูให้ซึ้ง
ถึงก้นบึ้งใจคนเซ่อ
ค้นหาคงพบเจอ
แอบรักเธอเต็มหัวใจ
บอกรักก็อยากบอก
พูดไม่ออกเพราะเป็นใบ้
เคี่ยวเข็ญให้ขาดใจ
คงบอกได้เพียงแววตา
12 กันยายน 2547 13:47 น.
พฤหัส กฤษชยรักษ์
เมื่อศรรักปักลึกกลางทรวงอก
หวั่นสะทกกลัวรักจะปักหลวม
มาหลอกเล่นหรือจริงจังยังกำกวม
น้ำตาหล่นท้นท่วมถ้ารักลา
ไม่เคยรู้ไม่เคยรักแต่ก่อนกี้
ถึงวันนี้ดวงใจไห้โหยหา
ยามเมื่อรักหลบเร้นทำเย็นชา
ลวงให้ใจเริงร่าเป็นครั้งคราว
โอกาศชื่นตื่นตามาพานพบ
แล้วเลี่ยงหลบทอดทิ้งยิ่งใจหนาว
ไม่มั่นคงจีรังฝังยืนยาว
ประเดี๋ยวรักประเดี๋ยวร้าวเศร้าระทม
คงจะเป็นเช่นนี้คือความรัก
มาทายทักร้างไปให้ขื่นขม
ไม่อยากได้รักขื่นมาชื่นชม
มีบ้างไหมไม่ตรมรักสมบูรณ์