12 ธันวาคม 2547 12:55 น.
พฤหัส กฤษชยรักษ์
ผ่านมาพบสบตาพาใจสั่น
ในห้วงฝันวันดีที่สดใส
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าดินกลาย
ความจริงใจให้กันอย่างมั่นคง
คงคิดหวั่นพรั่นพรึงถึงเรื่องหลอก
กระซิบบอกงดงามความประสงค์
ทั้งวันนี้วันไหนใจซื่อตรง
ไม่ลืมหลงเลือนลางทางเคยเคียง
ได้พบแล้วแก้วตาหาจนทั่ว
อย่านึกกลัวห่างหายกลับกลายเสียง
ด้วยวาจามั่นคงตรงสำเนียง
ตั้งใจอยู่คู่เคียงเพียงคนเดียว
ไม่สัญญาสาบานคำหวานลวง
สิ่งทั้งปวงเห็นได้ไม่หวาดเสียว
การกระทำนำชัดมัดแน่นเกลียว
ไม่ลดเลี้ยวแน่นอนเลิกร้อนใจ.....
7 ธันวาคม 2547 12:26 น.
พฤหัส กฤษชยรักษ์
ดวงเดือนกระจ่างฟ้า
หมู่ดารากระพริบไหว
นภาฟ้าแสนไกล
ฤๅมีใครเฝ้ารอคอย
โดดเดี่ยวมองเกลียวคลื่น
เสียงครั่นครื้นละอองฝอย
จันทร์เพ็ญเด่นดวงลอย
กระเพื่อมพร้อยใต้เงาจันทร์
หวังไว้จนใจเผลอ
ว่ามีเธอมาร่วมฝัน
ร่วมรสอัศจรรย์
ริมฝั่งฝันโขดหินงาม
อ้อนออดพลอดคำรัก
แทบกระอักความวาบหวาม
อารมณ์โหมลุกลาม
เกินหักห้ามซาบซ่านทรวง
พายุพัดกระพือ
เสียงอึงอื้อจากแดนสรวง
เมฆปิดมิดเดือนดวง
ฝนโปรยล่วงฝันเปียกปอน
เอมอิ่มชิมชื่นชม
คว้าเพียงลมอารมณ์หลอน
เผาไหม้กองไฟฟอน
คนึงย้อนความโง่งม....