20 กุมภาพันธ์ 2547 21:52 น.
พริทตี้
ถึงชั่วโมงคณิตคิดไม่ตก
นั่งผงกฟังอาจารย์ที่เขาสอน
นั่งฟังไปนานนานก็ง่วงนอน
เมื่อไรหนอตัวเราจะเข้าใจ
19 กุมภาพันธ์ 2547 20:19 น.
พริทตี้
เจอครูตีโดนแฟนทิ้งต้องร้องไห้
ก็เพื่อนนี่แหละที่ช่วยปลอบใจจนยิ้มได้อีกหน
กี่ครั้งกี่คราวที่ต้องทุกข์ทน
ข้างข้างเรายังมีเพื่อนอีกคนให้กําลังใจ
เพราะอย่างนี้ถึงรักเพื่อน
ทํายังไงก็ลืมเลือนไปไม่ได้
เพื่อนดีแบบนี้กว่าจะมีอยากจับใจ
ก็ต้องรักษามิตรภาพไว้ให้นาน-นาน
19 กุมภาพันธ์ 2547 20:02 น.
พริทตี้
หนึ่งฤทัยมีไว้ในดวงจิต
หนึ่งความคิดที่สถิตในใจฉัน
หนึ่งคําพูดที่อยากบอกเธอทุกวัน
หนึ่งคํานั้นคือคําว่า..รักเธอ...