22 สิงหาคม 2549 08:54 น.
พริกชี้ฟ้า
อยู่ไกลกันคนละฟากของแผ่นฟ้า
ห้วงเวลาส่งเธอมาให้เจอฉัน
เพียงเวลาน้อยนิดที่ใกล้กัน
ก็ผูกพันใจสองดวงให้กลมเกลียว
วันที่เธอจากไปใจหล่นหาย
กลัวรักกลาย เธอลับไป ไม่แลเหลียว
คงปวดใจเหมือนถูกกรีดด้วยคมเคียว
ใจหนึ่งเดียวคงอ้างว้างไม่เหลือใคร
จงรู้ไว้ที่ปลายฟ้าอีกฟากหนึ่ง
มีรักซึ้งที่ครั้งหนึ่งเคยอ่อนไหว
ถ้อยคำหวานที่ฝากผ่านหนทางไกล
ผ่านลมไหว ข้ามฟ้าไกล สู่ใจเธอ
จะรอเธออยู่ที่ฟากฟ้าแผ่นนี้
รอวันที่เธอกลับมาเคียงข้างฉัน
ใจสองดวงรวมเป็นหนึ่งเคียงข้างกัน
เหมือนรักฉันที่บรรจบเมื่อสบตา
11 สิงหาคม 2549 14:39 น.
พริกชี้ฟ้า
เมื่อมีรักทำให้ใจคนหวั่นไหว
กระวนกระวาย ห่วงใยยามห่างหาย
หึงและหวง คิดอะไรไปมากมาย
รักทำให้คนเป็นคนไม่เต็มคน
อยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่หรือเปล่า
คิดถึงกันบ้างไหมใจสับสน
รักคนเดียวหรือยังมีอีกหลายคน
เป็นวังวนของความรักยามปักใจ
เมื่อมีรักจงเตรียมใจว่าต้องทุกข์
ห่วงที่ผูกเราพันเองใช่ใครไหน
รักที่ดีคืออย่ารักให้มากไป
รักเขาได้แต่อย่าลืมรักตัวเอง
9 สิงหาคม 2549 15:50 น.
พริกชี้ฟ้า
เพราะฉันคือคนที่รักเธอ
ไม่ใช่เธอที่เป็นคนรักฉัน
ถึงได้เจ็บซ้ำ ซ้ำ แบบนี้ทุกวัน
อยากหลุดพ้นจากฝันนี้เสียที
ขอเวลาอีกนิด...นะ
ขอซึมซับความเจ็บปวดแบบนี้
คงมีสักวันที่ฉันจะแข็งแรงดี
บอกลากันทีกับคราบน้ำตา...