ไม่อยากเป็นพี่ชาย

พระรอง

เพราะไม่เคยสักนิดจะคิดฝัน
แต่ละวันผ่านพ้นมิค้นหา
ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวเปลี่ยวอุรา
จนเธอมาข้องเกี่ยวยึดเหนี่ยวใจ

แปลกนะเออ !.. ครานั้นเมื่อวันก่อน
หลับตาย้อนปรากฏความสดใส
ภาพผู้หญิงตัวเล็กเด็กกว่าใคร
ชอบวิ่งไล่ก่อกวนชวนต่อตี

รำลึกคราครั้งใดหัวใจสุข
เราสนุกด้วยกันทุกวันวี่
เสียงหัวเราะขับขานเนิ่นนานมี
เราเป็นพี่,เธอเป็นน้องเรียกพ้องกัน

จวบวันคืนผ่านไปหัวใจเปลี่ยน
เราผิดเพี้ยนหรือไรจึงไหวหวั่น
ยิ้มที่เธอมอบให้ยามใกล้กัน
กลับสร้างความอัดอั้นแสนพรั่นทรวง

อยากสลัดคำว่าพี่ที่ข้องเกี่ยว
แล้วยึดเหนี่ยวหัวใจใคร่ห่วงหวง
รักที่สุมซ่อนไว้ในแดดวง
มันล้นล่วงเกินกักทะลักลาม

เมื่อความรักเข้าตาอุรากลุ้ม
จิตร้อนรุ่มวิตกหัวอกหวาม
จะหักใจเพียงนิดยากคิดปราม
มันสุดห้ามเสียจริงยิ่งรักเอย