26 กันยายน 2550 20:51 น.
พระนาย
ละครชีวิตลิขิตสร้างทางมนุษย์
ให้ได้พุดเวียนว่ายในสงสาร
สร้างโลภหลงโกรธก็เป็นเช่นตำนาน
ด้วยเปรียบปานโรงละครที่สอนใจ
เห็นหัวลิงยักษ์โขนโผนเข้าจับ
สวมแล้วรับบทแสดงแปลงท่าใส่
พอถอดหัวใช่โขนลิงสิ่งภายใน
คือคนไซร้ดีและชั่วสวมตัวคน
โลกเรานี้มีอะไรหาใช่แน่
ไม่เที่ยงแท้ล้วนแก่ตายไปทุกหน
ผู้ดีไพร่จะมั่งมีหรือที่จน
หนีไม่พ้นหนทางที่วางวาย
โรงละครตอนจบพบสุขเศร้า
ภาษิตเก่ากล่าวเตือนจิตคิดใจหาย
ดูละครตอนจบหนาอย่าดูดาย
จงขวนขวายดูละครย้อนดูตัว
22 กันยายน 2550 23:25 น.
พระนาย
วันวานที่ว้าวุ่นล้วนขุ่นมัวและหมองใจ
ปัญหาอยู่ภายในต่างรุมเร้าเฝ้าโรมรัน
ร้อนรุ่มทั้งกายใจที่มีทุกข์ไร้สุขนั้น
เพราะคนแก่งแย่งกันแบ่งชนชั้นล้วนชิงดี
กิเลสเผาเข้าในตาจิตอ่อนล้าทั่วทุกที
ยาจกไพร่พระชีไม่ปล่อยวางก็วางวาย
โลกเราล้วนว้าวุ่นดีชั่วหมุนเวียนเปลี่ยนถ่าย
พึงจักรักษากายวาจาร้ายคลายเสียที
โลกเราจักอยู่ได้อย่าห่างไกลสิ่งสิ่งนี้
ศีลธรรมกอปรกรรมดีจากร้อนเร้าเบาเป็นเย็น
หน้าส่วนตัว
2635
