19 ตุลาคม 2550 17:27 น.
พระนาย
ยินดุเหว่าไก่กาตื่นมาขัน
สุริยันนั้นหนอทอลำแสง
จากคืนเคลื่อนเลื่อนเช้ากรุ่นข้าวแกง
จึงออกแรงไปตลาดไม่คลาดคลา
เห็นกะหล่ำยำหัวปลีผักชีนอก
ทั้งมะกอกแตงไทยไข่ปลาร้า
ขนุนอ่อนยอดผักบุ้งทั้งกุ้งปลา
มะนาวข่าขิงตะใครใบตำลึง
คะน้าพริกอีกฝักยาวไชท้าวด้วย
กวางตุ้งกล้วยมะละกอมีห่อนึ่ง
ชะอมทอดปลาปิ้งกลิ่นหอมหึ่ง
รสเข้าถึงน้ำพริกอร่อยอีกกลอยยำ
มีปลาสร้อยหอยขมขนมขาย
ทั้งปลากรายช่อนหมอหมูยอหม่ำ
อีกเนื้อพร่าปลาเผาและข้าวยำ
รสเลิศล้ำมานานอาหารไทย
มัวเที่ยวเดินเพลินหาทำอาหาร
กลัวเกินกาลเวลาพาสายใหญ่
เห็นคาวหวานพาลกิเลสเกิดเลศนัย
ดูปัจจัยไม่เพียงพอต้องขอลา
ประโยชน์ล้วนควรค่าเหล่าอาหาร
ไทยโบราณกาลเก่าเราเชียวหนา
ชมตลาดคลาดแคล้วแล้วเวลา
โบกมือลาทำกับข้าวมื้อเช้าเอย.
17 ตุลาคม 2550 16:44 น.
พระนาย
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
น้อมกรกมลบุรพเจ้า
อัฐเกล้า ธ ทรงเมือง
เทวาสยามพิสุทธิเรือง
วิระคุ้มพระจอมไทย
ทวยเทพ ณ บนทิวสวรรค์
ติยะอันศิวาลัย
คุ้มครองถวายพระปิตุใน
นวมินทร์ติรัตน์รักษ์
ประชวรพระวรกยกล้ำ
ชนนำวจีภักดิ์
น้อมพรพิมลจตุรศักดิ์
อติชนม์ ธ ภัทรา
โรคามิมากรประสงค์
จรองค์พระปิตุลา
เถลิงชนม์วิบูลย์วิวัฒนา
พระเจริญจตุรพิธ
ปวงข้าพระบาทนรประชา
สิรวาจกอปรจิต
ทวยเทพสยามนิรมิต
นรราชสำราญ
อยู่คู่ ณ แผ่นปฐพิไทย
พลวรรณยืนนาน
นพองค์พระภูมิพลบาล
นมองค์ทรงพระเจริญ
11 ตุลาคม 2550 09:49 น.
พระนาย
ในยุคนี้มีอะไรให้ฉุกคิด
ฤาชีวิตต้องหวนเป็นเช่นกาลเก่า
เพียงเบี้ยหอยน้อยเดียวเศษเสี้ยวเอา
ซื้อของข้าวเครื่องใช้ไม่ไร้เงิน
ทางก็โล่งโปร่งสบายไร้ควันพิษ
รถที่ติดก็สบายควายเดินเหิน
บรรทุกเกวียนเลื่อนล้อต่อกันเดิน
จึงเพลินเพลินจะไปไหนไร้ไฟแดง
จนยุคนี้มีทางสว่างโล่ง
ถึงเชื่อมโยงด้วยไฟทางพรางสีแสง
เลี้ยวซ้ายขวาขวักไขว่คล้ายมดแมง
หนระแหงรถตระการผลาญน้ำมัน
น้ำมันแพงยังจะแย่งแข่งกันขับ
ไทยก็รับนำเข้าเฝ้าเสพสันต์
ชาวนาเหนื่อยเมื่อยล้าสารพัน
ข้าวแลกกันกับน้ำมันขันแท้ไทย
น้ำมันขึ้นของก็ขึ้นขึ้นกันหมด
ทั้งเรือรถค่าโดยสารขานตามใหญ่
เห็นทีท่าจำต้องลองของทำไทย
จักรยานยุคสมัยใช่ว่าเฉย
อีกเศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงชีวิต
ธ ทรงคิดดำริสร้างทางเฉลย
เพื่อประเทศชาติเจริญอย่าเมินเลย
อย่านิ่งเฉยลองไปทำไม่กำกวม
10 ตุลาคม 2550 22:50 น.
พระนาย
พระพุทธองค์ทรงกล่าวเรื่องราวสงฆ์
คือเอกองค์เนื้อนาบุญคุณยิ่งใหญ่
ผู้สืบทอดหลักธรรมชี้นำชัย
สัตว์โลกให้พบสว่างห่างอบาย
แล้วก็เปรียบเทียบพระสงฆ์ขององค์ท่าน
ด้วยต่างกันเพราะสันดารอันหลากหลาย
เพียงจะชี้ให้พระอื่นได้คืนคลาย
เพื่อระอายเกรงต่อบาปด้วยหลาบจำ
ว่านี่คือภิกษุอันสันดานกา
ด้วยชั่วช้าประพฤติร้ายจนกายต่ำ
มีหยาบคายคะนองร้องดังประจำ
ขาดจิตย้ำต่ำช้าไม่ปราณี
ฉันก็จุทะเยอทะยานการสะสม
ด้วยโสมมหาดีไซร้ไม่เลยนี่
สิบประการตรัสไว้ในคัมภีร์
พระไตรฯมีกล่าวเปรียบไว้เยี่ยงในกา
ภาพวาดคือศิลปกรรมนำความคิด
หรือสิ่งผิดที่สร้างศิลป์ติดข้างฝา
ส่ออารมณ์ความรู้ซ้อนสะท้อนมา
มีคุณค่าให้สำนึกได้ตรึกตรอง
เป็นเครื่องมือสื่อสะท้อนสอนใจพระ
ควรลดละใช่โกรธเคืองผ้าเหลืองหมอง
ท่านมีศีล ศิลป์คือศีลใช้จินต์มอง
ที่ไปร้องโวยวาย ศิลป์ (ศีล) คิดอย่างไร ?
26 กันยายน 2550 20:51 น.
พระนาย
ละครชีวิตลิขิตสร้างทางมนุษย์
ให้ได้พุดเวียนว่ายในสงสาร
สร้างโลภหลงโกรธก็เป็นเช่นตำนาน
ด้วยเปรียบปานโรงละครที่สอนใจ
เห็นหัวลิงยักษ์โขนโผนเข้าจับ
สวมแล้วรับบทแสดงแปลงท่าใส่
พอถอดหัวใช่โขนลิงสิ่งภายใน
คือคนไซร้ดีและชั่วสวมตัวคน
โลกเรานี้มีอะไรหาใช่แน่
ไม่เที่ยงแท้ล้วนแก่ตายไปทุกหน
ผู้ดีไพร่จะมั่งมีหรือที่จน
หนีไม่พ้นหนทางที่วางวาย
โรงละครตอนจบพบสุขเศร้า
ภาษิตเก่ากล่าวเตือนจิตคิดใจหาย
ดูละครตอนจบหนาอย่าดูดาย
จงขวนขวายดูละครย้อนดูตัว
หน้าส่วนตัว
1160
