13 กุมภาพันธ์ 2545 10:04 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ขอเก็บแค่วันวาน
เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน
ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน
มีเธอมีฉันในใจ
ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน
ห่วงหาอาทรอ่อนไหว
ขอเก็บความรักจากใจ
ครั้งหนึ่งเคยได้จากเธอ
จึงเป็นเพียงความคิดถึง
เก็บไว้ซึ้งซึ้ง..เพ้อเพ้อ
จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ
เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป
ขอเก็บเพียงแค่วันวาน
ที่ทำฉันร้าวรานหวั่นไหว
แทนความอ้างว้างห่างไกล
ที่ใครเคยให้ไว้เป็นความทรงจำ
11 กุมภาพันธ์ 2545 17:31 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
เพียงคำพูด พูดไป ก็หายเปล่า
ไม่มีเรื่อง ไม่มีราว ให้ยึดถือ
เพียงกระดาษ ก็เขียนได้ แค่ปลายมือ
มันก็คือ แค่กระดาษ เพียงหนึ่งใบ
แต่จงรอ ดูตัวฉัน ในวันหน้า
อีกไม่ช้า จะคลี่คลาย หายสงสัย
สักสิบปี ยี่สิบปี ไม่สายไป
อ่านเก็บไว้ แล้วคอยดู ให้รู้จริง...
11 กุมภาพันธ์ 2545 17:16 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
...เพราะรัก .. ไม่ใช่เพียงเม็ดฝน...
...ที่ร่วงหล่นแล้วซึมหาย...
...เพราะรัก .. ไม่ได้เกิดง่ายดาย...
..กว่าจะรู้จักกันได้ -ีกว่าจะกลายเป็นผูกพัน...
...จึงยากที่จะ .. ลืม...
...เธอยังอยู่ในใจที่ตื่น หรือหลับฝัน...
...ขอร้องอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ ..ขอให้ลืมกัน...
...เพราะนับนิรันดร์ ฉันไม่มีวัน...
...ลืมเธอนั้น .. อย่างแน่นอน...
11 กุมภาพันธ์ 2545 17:16 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
น้องสาวตัวดี
คนที่เคยเดินตามพี่ ไปไหนต่อไหน
คนที่ชอบร้องไห้งอแงเอาแต่ใจ
คนที่พร้อมจะยิ้มได้ถ้าพี่ชายต้องการ
อยากบอกอะไรพี่ชายในวันนี้
ไม่รู้ว่าพี่ชายที่แสนดีจะโกรธไหม
ถ้าบอกว่าน้องสาวตัวดีคนที่ชอบเอาแต่ใจ
เกิดความรู้สึกใหม่ ๆไม่เหมือนที่ผ่านมา
เช่นอยากเห็นหน้าพี่ชายในวันที่เหนื่อยล้า
ในวันที่ไม่มีใครก็อยากให้พี่ชายแวะมาหา
เอ ! หรือว่า โอ๊ย ! ไม่เอาดีกว่า
ให้พี่ยาคิดเองก็แล้วกัน
11 กุมภาพันธ์ 2545 17:16 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ความรักไม่ใช่การลงทุน
ไม่ใช่การเล่นหุ้นเพื่อหวังผล
แต่รักคือความรู้สึกของคนสองคน
ที่ผูกพันกันไว้ด้วยอาทร
บางครั้งอาจทะเลาะกันบ้าง
เพราะต่างคนต่างก็มีความฝัน
แต่รักแล้วต้องอภัยกันและกัน
แม้คืนวันจะผันแปรรักยังมั่นดั่งสัญญา...
หน้าส่วนตัว
1192
