1 กุมภาพันธ์ 2545 15:36 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
การให้เธอบอกลา
ไม่รู้บีบคั้นน้ำตาเกินไปไหม
การขอฟังคำสุดท้ายที่ห่วงใย
ยิ่งเท่ากับนำสิ่งร้าวใจกลับมา
ถ้าเจ็บ ขอโทษนะหัวใจ
ที่ไม่ทำอะไรให้มันดีกว่า
แค่คนหนึ่งคน แลกกับหนึ่งคำลา
แม้ต้องขาดใจต่อหน้าก็ทนเอา...
29 มกราคม 2545 16:48 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
นับตั้งแต่ วันเธอไกล ในวันก่อน
ความอาทร มากเหลือ เหนือคำขาน
หัวใจฉัน ไร้สุข ทุกข์มานาน
จวบจนกาลเวลา ผ่านผัน ถึงวันนี้
เงียบเหงา เดียวดาย กลางสายฝน
หนาวร้อนทน ตลอดไป ไม่หลบหนี
หัวใจชินชา มานานปี
รอวันที่ เธอกลับ ซับน้ำตา
กับดอกไม้ ที่วาง ข้างศพฉัน
คือของขวัญ วันคนลับ กลับมาหา
เผยรอยยิ้ม เศร้าเศร้า เหงาอุรา
รับรู้ว่า วันที่ผ่าน ร้าวรานใจ..
29 มกราคม 2545 16:48 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะใกล้กัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร...
29 มกราคม 2545 16:48 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ขอเก็บแค่วันวาน...
เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน
ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน
มีเธอมีฉันในใจ
ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน
ห่วงหาอาทรอ่อนไหว
ขอเก็บความรักจากใจ
ครั้งหนึ่งเคยได้จากเธอ
จึงเป็นเพียงความคิดถึง
เก็บไว้ซึ้งซึ้ง..เพ้อเพ้อ
จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ
เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป
ขอเก็บเพียงแค่วันวาน
ที่ทำฉันร้าวรานหวั่นไหว
แทนความอ้างว้างห่างไกล
ที่ใครเคยให้ไว้เป็นความทรงจำ...
29 มกราคม 2545 16:33 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ก็ได้แต่เก็บเธอไว้ในความฝัน
แอบอุ่นทุกวันแม้หวั่นไหว
ได้แต่เก็บเธอไว้ในหัวใจ
เพราะไม่อาจชิดใกล้ในความจริง
เพราะว่าเป็นไปไม่ได้
ไม่อยากทำร้ายไม่อยากทอดทิ้ง
ใครอีกคนที่ชิดใกล้ในความจริง
เป็นเรื่องที่ยากยิ่งเกินเข้าใจ...
หน้าส่วนตัว
904
