31 พฤษภาคม 2548 08:54 น.
พระจันทร์สีชมพู
ขอบคุณเหลือเกิน...ความบังเอิญ...
ที่ช่วยเชื้อเชิญความรักมาหา
ขอบคุณที่สอนบทเรียนแสนล้ำค่า
ที่ช่วยสอนให้รู้ว่า...รักเป็นเช่นไร..
ขอบคุณเหลือเกินคนดี
ตราบสิ้นชีวีคงลืมคุณไม่ได้
ที่ผ่านมา..ฉันอาจไม่มีค่าใดใด
แต่คุณคือทุกความหมายของวาน-วัน...
31 พฤษภาคม 2548 08:44 น.
พระจันทร์สีชมพู
ดอกแก้วที่นี่บาน
ดอกแก้วที่นั่นบานแล้วไหม..?
หอม...หอม...กลิ่นแก้วโชยไกล
ไกล...ไกล...ได้กลิ่นไหมคนดี
ดี...ดี...อยู่ทางนี้ก็พอสุข
สุข...สุข...ยามรู้ว่า..เธอสุขสันต์
คืนค่ำเย็นย่ำอย่าตากจันทร์
อย่านุ่งลมห่มฝัน...เดี๋ยวปอดบวม !!
ห่วง...ห่วง...เพราะแสนห่าง
ห่าง...ห่าง...กลัวเธอร้างไปจากฉัน ?
ไกล...ไกล..แต่หัวใจคงผูกพัน
เพราะดวงใจถูกสร้างสรรค์มาเพื่อเธอ...
30 พฤษภาคม 2548 20:58 น.
พระจันทร์สีชมพู
ในคืนค่ำเดือนเด่นบนเวิ้งฟ้า
อยากหลับอยู่ในนิทราพาใจฝัน
ได้อิงแอบอกอุ่นหนุนชีวัน
ให้สองใจเราผูกพันนานเท่านาน...
30 พฤษภาคม 2548 20:53 น.
พระจันทร์สีชมพู
ขออะไรสักอย่างได้ไหมคนดี
หากในวันนี้เธอจะจากฉัน
เหตุผลที่เธอเดินไปจากกัน
ช่วยอธิบายให้ฉันได้เข้าใจ
หมดรักกันเพียงแค่นี้..?
หรือเธอคนดีพบคนใหม่
ขอร้องอย่าเอ่ยว่า "ดีเกินไป"
ขอเหตุผลจากหัวใจ...ที่เธอลา....
30 พฤษภาคม 2548 00:04 น.
พระจันทร์สีชมพู
ขอถามหน่อยเถอะนะคนดี
จากนาทีนี้เธอจะรักฉันอยู่ไหม
หากตื่นมาพรุ่งนี้เราต้องจากไกล
หัวใจสองหัวใจจะคงเดิม?
สัญญาสิ..สัญญา
ว่าตราบเท่าดินฟ้าจะมีฉัน
...ตอบได้ไหมคนดีว่าเราจะมีกัน
ใช่เพียงฉันหลับตา...เธอลาไกล...???