กรุณายืนยันการออกจากระบบ
พรหม ปกาศิต
เป็นดวงดาว ควรคู่ ประดับฟ้า เพราะคุณค่า สูงส่ง สุดเอื้อมสอย ถึงร่วงหล่น ลงดิน ยังเลิศลอย ดินค่าน้อย มิอาจรอง รับดวงดาว ไม่มีทาง ดินจะสูง ขึ้นเทียมฟ้า ดินน้อยค่า ด้อยราคา ไม่สามหาว รู้ตัวดี มิควรค่า ฟ้าและดาว จึงปวดร้าว ได้เพียง แต่แหงนมอง
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
781
