30 มีนาคม 2548 15:30 น.
พรวิสาข์
สักวันฉันจะจากไป...จากไปพร้อมเปลวควันและสายลมทิ้งไว้แค่เพียงผงธุลีและเถ้าถ่าน ทิ้งเอาไว้แค่เพียงคนที่รักฉันให้อาวรณ์อยู่กับความรักที่มอบให้กับฉันมาโดยตลอด อาจจะทิ้งร่องรอยความเศร้าเอาไว้บ้างแต่คงไม่นานก็คงจะลืมฉันไปตามวันเวลา
สักวันฉันจะจากไป...จากไปพร้อมกับความรักที่ฉันมีให้เธอ เอาติดตัวฉันไปทุกที่...ที่ฉันก้าวไป ไม่ทิ้งร่องรอยความรักเอาไว้ให้ผู้อื่นได้สัมผัส เพียงเพราะมันเป็นความรักที่ฉันมีให้เธอ...เธอผู้เดียวเท่านั้น
ทำไมเธอต้องใช้ชื่อในการเขียนของเธอว่า ดวงจักร คงเป็นชื่อของคนที่เธอรักหละสิ ถึงเอามาเป็นตัวแทนของชื่อตัวเอง งั้นคงไม่แปลกนะ ถ้าฉันจะใช้ชื่อของคนที่ฉันรักมารวมกับชื่อของฉันเพื่อเป็นตัวแทนชื่อของฉันในการเขียนเรื่องราวต่างระหว่างฉันและเธอ
พรวิสาข์ คือชื่อที่เกิดขึ้นจากการนำชื่อจริงของเธอและของฉันมารวมกัน ชื่อแห่งความรักที่ฉันบรรจงสร้างมันมาตลอดเวลาที่ได้รู้จักกับเธอ ฉันถึงบอกไงหล่ะ เมื่อไหร่ที่เธอผ่านมาเจอ เมื่อไหร่ที่เธอได้อ่านเรื่องราว
เหล่านี้ ไม่ว่าเธอจะกลายเป็นคนรักใคร หรือไม่ว่าใครจะเป็นคนรักของเธอ รู้ไว้เพียงอย่างเดียวว่า ฉันรักเธอนั่นคือสิ่งที่ฉันรู้มาโดยตลอด
28 มีนาคม 2548 13:13 น.
พรวิสาข์
ฉันรู้จักเว็บไซต์นี้มานานแล้ว เพราะฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเรื่องขีดๆเขียนเหมือนกัน ฉันเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกเอาไว้นานพอสมควร แต่ไม่ค่อยได้เข้ามาใช้บริการมากนัก เพราะด้วยภาระงานที่หนักอึ้งและเรื่องต่างๆที่สุมเข้ามาในช่วงนี้ทำให้ต้องว่างเว้นไปจากโลกไซเบอร์นานโขอยู่เหมือนกัน จนกระทั่งวันนี้ฉันได้รับ Mail forward เมื่อ Link เข้าไปดูปรากฏว่าเป็นเรื่องสั้น
น่ารักๆอ่านแล้วรู้สึกดีและที่สำคัญมาจากเว็บไซต์ที่ฉันเป็นสมาชิกอยู่ด้วย มันทำให้ฉันเกิดแรงกระตุ้นที่จะขีดเขียนเรื่องราวของตัวเองลงไปบ้าง และเหมือนกับเว็บนี้จะมีอิทธิพลกับฉันมากยิ่งขึ้นเมื่อฉันได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนบอกว่าให้เข้าไปที่ http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?idxxxx ฉันเฝ้าถามเพื่อนอยู่หลายครั้งว่ามีอะไร คำตอบจากเพื่อนทำให้ฉันลุกลงจากเตียงไปเปิดเว็บไซต์นั้นทันที ไม่น่าเชื่อ ฉันเฝ้าบอกตัวเองอยู่หลายครั้ง คนๆนี้มีอะไรแปลกๆที่ฉันคาดไม่ถึงอยู่เสมอ ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน เค้าเป็นสมาชิกของเว็บไซต์นี้ด้วย หัดปล่อยปล่อยความรู้สึกของตัวเองให้เป็นไปตามความต้องการของหัวใจ เป็นสโลแกนที่โดนใจฉันมากๆ มันสร้างคำถามขึ้นในตัวฉันทันที แล้วตอนนี้ตัวเธอปลดปล่อยใจของตัวเองบ้างแล้วยัง
ฉันคิดเรื่องราวต่างๆระหว่างฉันและเธอตลอดเวลาที่ผ่านมา ระหว่างเธอและฉันมันไม่มีเรื่องราวระหว่างเรา มาถึงวันนี้ในเมื่อเธอก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเว็บนี้ และฉันก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเว็บนี้ สักวันมันอาจจะนำเรื่องราวของฉันและเธอให้มารวมกันได้ แม้ว่าความเป็นจริงการรวมเรื่องของเธอและฉันมันจะมีความหวังแค่น้อยนิดแต่ไม่เป็นไร ฉันหวัง หวังว่าสักวันเธออาจผ่านเข้ามาและอ่านเรื่องราว (ที่นับจากนี้ฉันจะมีแต่เรื่องของเธอ) ของฉัน แล้วเธอคงได้รู้ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ทุกๆสิ่งที่ฉันทำ ฉันทำลงไปเพราะอะไร แล้วเธอจะได้รู้ รู้ว่าเพราะ ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
462
