ม่านราตรีคลี่พลิ้วริ้วริ้วฟ้า ทอดทาบมาเป็นสีทองคล้องสายขวัญ คล้ายสายใยไมตรีชั่วชีวัน ร่วมผูกพันเรื่อยมาเป็นอาจินต์ สายฝนพรมโลมไล้เคลียใบสน คิดถึงคนอยู่ห่างในต่างถิ่น เคยร่วมเกลียวน้ำใจที่ไหลริน ณ แดนถิ่นที่เคยยั้งฝั่งตาปี ด้วยวัยวันล่วงผ่านนานจนท้อ รอแล้วรอด้วยใจที่ใสปรี่ ไม่เคยลืมสักเวลาสักนาฑี แล้ววันนี้ได้ข่าวเขาจะมา มะลิส่ายใบแย้มอย่างแช่มชื่น ระริกรื่นรับขวัญวันห่วงหา โรยกลิ่นหอมย้อมกายคนใกล้ตา ชื่นชีวาโลกแจ่มใสในวันเจอ.
หน้าส่วนตัว
791
