27 สิงหาคม 2547 18:17 น.
พรรณพชร
เธอพร่ำบอก....ออกมาซะมากมาย
ว่าเค้าน่ารักเหลือหลายมากมายกว่าฉัน
เธอพร่ำพูดกรอกหู อยู่ทุกวัน
ว่าเค้านั้น อ่อนหวาน และ แสนดี
ไม่ก้าวร้าว โวยวาย เอาแต่ใจ
ไม่หวั่นไหว ไม่เรียกร้องอะไร เหมือนอย่างฉัน
พร่ำบอกซะมากมาย พูดอยู่ได้ทุกๆวัน
พูดกับฉัน ให้ฟัง ให้ได้ยิน
ถ้าในเมื่อเค้าดีกว่าซะมากมาย
จะเปลี่ยนเป็นเค้าก็ได้...ถ้าอย่างนั้น
ก็ในเมื่อเค้าแสนดี อย่างที่ ใจเธอฝัน
ก็ปล่อยฉันเอาไว้ตรงนี้ ... อย่ารีรอ
เปลี่ยนเป็นเค้าก็ได้นะ...ถ้าต้องการ
อย่าทนอยู่ทรมาน ..กับคนอย่างฉัน
ไม่เป็นไรหรอก อยากจากไป ก็ไม่ว่ากัน
ปล่อยให้ฉัน อยู่ตรงนี้ กับ...ความแย่ของตัวเอง