24 มิถุนายน 2547 19:15 น.
พรรณพชร
บางครั้งอยู่เฉยๆก็ดีกว่า
บางครั้งแกล้งปิดตาแกล้งปิดหู
บางครั้งแกล้งไม่มองไม่รับรู้
แกล้งไม่ดูไม่วุนวายไม่ช้ำใจ
.........................................
คำว่ารักถ้ามากไปก็เกินพอ
คำว่าง้อบ่อยไป .....ไร้ความหมาย
คำว่ารัก......คิดถึง......ที่มากมาย
ก็มีค่า แค่ ....ควาย....ในกำมือ
24 มิถุนายน 2547 19:06 น.
พรรณพชร
อยากให้มีเราอย่างนี้ตลอดไป
ไม่อยากให้ใครมาตัดหน้า
ไม่อยากให้เลือนหายไปกับกาลเวลา
เพราะรู้ตัวดีว่า ...ไม่อาจอยู่โดยขาดเธอ
24 มิถุนายน 2547 18:59 น.
พรรณพชร
อีกไม่นานระหว่างเราก็คงจบ
ไม่อาจได้มาพบมาห่วงหา
ก็คงต้องห่างกันไปตามกาลเวลา
คงไม่อาจย้อนมา...เป็นอย่างเดิม
แค่คนเคยพิเศษกว่าใครๆ
แต่เมื่อหลายอย่างเปลี่ยนไปก็ไร้ค่า
ก็คงเหลือเพียงคนธรรมดา
ที่เดินผ่านเข้ามา...เพื่อลืมเลือน
24 มิถุนายน 2547 18:57 น.
พรรณพชร
เก็บความทรงจำที่ดีเอาไว้ได้ไหม
แล้วลบความทรงจำเลวร้ายที่เจ็บช้ำ
ลืมได้ไหม ในความผิดเก่าๆที่ฉันทำ
แล้วช่วยจำกันไว้ในใจตลอดกาล...
24 มิถุนายน 2547 18:54 น.
พรรณพชร
ไม่อยากไปไหนทั้งนั้น
อยากให้มีเธออยู่ใกล้ๆกันอย่างนี้
แม้จะไม่ได้มีค่าอะไร....รู้ตัวดี
แต่คนไร้ค่าคนนี้...ใจใกล้เธอ
หน้าส่วนตัว
781
