8 สิงหาคม 2548 02:11 น.
พรรณพชร
ระยะทางความห่างระหว่างเรา
แค่กระซิบเบาๆ ยังได้ยินชัดใส
แต่ระยะทางความห่างระหว่างใจ
ช่างสุดไกล แสนไกล...เกินใจทน
เราห่างกันทางกายเพียงมือเอื้อม
แต่เมื่อใจเราไม่เชื่อมไม่เกิดผล
ยิ่งใกล้กัน หัวใจยิ่งร้อนรน
เจ็บเกินทน...ใจห่างไกล...ตัวใกล้กัน
เหมือนดั่งเป็นคนอื่น ที่ฝืนยิ้ม
ในหัวใจปวดปิ่ม ร้าวเกินอั้น
หากหัวใจ ห่างไกล แม้ไกลกัน
เอื้อมเท่าไหร่...ก็ไกลเกินฝัน เกินความจริง...
29 พฤษภาคม 2548 18:52 น.
พรรณพชร
คนเรารักกันเพราะอะไรใครรู้บ้าง
เพียงเพราะหนีความอ้างว้างเท่านั้นใช่ไหม
เรารักกันเพราะอยาก มี เหมือนใครๆ
หรือรักกันเพราะอะไรช่วยตอบที
รักแท้มีจริงในโลกงั้นหรือ
หรือเป็นแค่คำร่ำลือ...ที่ไม่มีอยู่จริงในโลกนี้
รัก เป็นอะไรที่ไม่มีใครเข้าใจจริงๆสักที
รักเป็นสิ่งดีไม่ดี...ยังไงกัน
29 พฤษภาคม 2548 18:12 น.
พรรณพชร
สักวันหนึ่งเธอต้องเจอคนที่ใช่
สักวันหนึ่งเธอก็คงไปจากฉัน
สักวันหนึ่งฉันคงหมดความสำคัญ
สักวันหนึ่งวันนั้นคือวันฉันขาดใจ
29 พฤษภาคม 2548 18:10 น.
พรรณพชร
รู้จักไหมคำว่าเส้นขนาน
ยิ่งนานวันหัวใจยิ่งหวั่นไหว
ไม่ใช่กลัวเธอจะไปรักใคร
แต่รู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ระหว่างเรา
...............................
28 พฤษภาคม 2548 16:41 น.
พรรณพชร
ไม่อยากเป็นใครที่ไม่มีความหมายอย่างนี้
ไม่อยากห่างจากเธอสักนาทีรู้บ้างไหม
ขอร้องล่ะอย่านึกเป็นเรื่องตลก...ไม่สำคัญอะไร
เป็นคำขอร้องจากใจ..คนถูกเมิน..
+++++++++++++++++++++++++++
มีกี่คนแทนที่กันก็ไม่ว่า
ขอเพียงอย่าทำให้มีน้ำตาอ่าเอ่อไหล
จะรักใครกี่คนไม่สำคัญอะไร
ขอเพียงอย่าลืมฉันได้ไหม.ไม่อยากถูกลืม