16 สิงหาคม 2551 15:44 น.
พรรณ
ลืมตาตื่นจากนอนทุกตอนเช้า
ความคิดเจ้าก็คะนึงแต่คิดถึง
ชายคนหนึ่งในห้องกลอนหวานใจตรึง
ด้วยซาบซึ้งกลอนรักจนปักใจ
ความรู้สึกที่พะวงสาวสงสัย
เกิดเป็นนัยมาได้อย่างไรหนอ
ทั้งทั้งที่ไม่มีเสียงเพียงหน้าจอ
หน้าตาหล่อหรือไฉนไม่รู้กัน
หรือว่าคือแรกรักมาทักทาย
นิมิตหมายจากสวรรค์ประทานฉัน
ใจหนอใจทำไมช่างผูกพัน
แค่เห็นชื่อเขานั้นสั่นหัวใจ
เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
แค่เข้ามาอ่านกลอนก็อ่อนไหว
อยากจะรู้หน้าตาเป็นเช่นไร
พรรณก็ได้แต่จินตนาด้วยอาวรณ์
เขาจะเขียนถึงใครไม่สำคัญ
แต่ใจฉันนั้นฝังใจไม่ทอดถอน
ใจเอ๋ยใจไฉนเฝ้าอาทร
ทุกคำกลอนช่างจับใจในฤทัย
กลอนเขาสอนให้รู้จักความรักแรก
ใจฉันแปลกเกิดขึ้นแต่หนไหน
คิดถึงเขาก็หวิวไหวทุกครั้งไป
ใจเอ๋ยใจรักเขาเสียแล้วซี
6 สิงหาคม 2551 15:50 น.
พรรณ
เข้ามาอ่านกลอนเขาทุกเข้าค่ำ
เป็นประจำเฝ้าคิดพรรณไหลหลง
ใจหนอใจทำไมใฝ่พะวง
บอกตรงตรงคิดวุ่นวายในอุรา
ตั้งแต่แรกแตกเนื้อสาวคราววัยรุ่น
ไม่เคยอุ่นใจมากแบบนี้หนา
ขอใครช่วยไขความงามวาจา
รักแรกสาวพรรณนั้นเป็นเช่นไร
ยากที่จะห้ามใจไม่คิดถึง
ใจดื้อดึงคิดถึงเขาเป็นไฉน
อยากอ่านกลอนของเขาทุกครั้งไป
ดวงหทัยสาวพรรณอัดอั้นจริง
พรรณเขียนกลอนมาเผยให้เขาอ่าน
มาแจงขานให้รู้อกผู้หญิง
แม้จะหยิ่งและเปรี้ยวเป็นของจริง
จะหยุดนิ่งก็กระไรหนอใจพรรณ..
จึงบ่ายหน้ามาใหม่ให้ใจชื้น
รอวันคืนเขาหน่ายใครคนนั้น
จะต้องรออีกสักกี่ร้อยวัน
ใจของพรรณขอจงมั่นนิรันดร์ไป
3 สิงหาคม 2551 15:39 น.
พรรณ
หากใครไปสามย่านในวันนี้
ในฤดีคงสลายไปกับข่าว
สิ่งเคยเห็นหายไปในเรื่องราว
ตลาดเก่าสามย่านถูกรื้อไป
ในอดีตเคยไปกับคุณพ่อ
คุณแม่ก็จ่ายตลาดพลาดไม่ได้
ตอนเช้าๆโจ๊กสามย่านชื่อขานไกล
ใครต่อใครพามากินต่างยินดี
เมื่อแรกเป็นนิสิตจิตแจ่มใส
ก็ได้ไปกินสะเต๊กสามย่านนี้
ไปติดต่อกันมาอยู่หลายปี
จบ ป.ตรี เรียน ป.โท ยังโจ้กัน
สิ่งต่างๆเปลี่ยนไปไม่แน่นอน
เป็นสิ่งสอนใจกันอย่าหวั่นพรั่น
พยายาม" คำนี้ในใจพรรณ
ขอใช้กันในห้องกลอนวอนให้ฟัง
เมื่อผ่านไปสามย่านในวันนี้
เหมือนจะมีกำลังใจในความหวัง
ใจคนแกร่งดุจแผ่นผาอาจภินท์พัง
ลองสักตั้งพรรณขอสู้ให้รู้กัน
หน้าส่วนตัว
2347
