14 ตุลาคม 2552 19:25 น.
พรภวิษย์
.... ดอกไม้บานบานเพื่อรับแสงขอบฟ้า
ใช่บานเพื่อนแสวงหาคนชื่นชู้
ดอกไม้มีหนามคมข่มศัตรู
แต่ยังรู้เวลาที่กล้าคม
....เกิดเป็นคนสนใจแต่ใดเล่า
อย่าให้ใครอื่นเขาเข้าทับถม
อยู่อย่างเรียบเปรียบได้กับหนามคม
จะช้ำตรมก็เพียงเราใช่เขาทำ
... จงทนงจงรักศักดิ์ศรี
อย่าให้ใครบดขยี้ยีย่ำ
จงเบ่งบานบานอยู่รู้คุณธรรม
เป็นไม้งามเลิศล้ำหนามปัญญา...
14 ตุลาคม 2552 19:06 น.
พรภวิษย์
น้ำเอ๋ยน้ำตา.. หลั่งมาเพราะใจช้ำ
น้ำเอ๋ยน้ำคำ..ทิ่มตำที่กลางใจ
น้ำเอ๋ยน้ำฟ้า.. รินมาร่วมร่ำไห้
น้ำเอ๋ยน้ำใจ.. มอบไปได้ช้ำคืน..
หน้าส่วนตัว
861
