30 มิถุนายน 2551 19:40 น.
พรฟ้า
ยามเจอหน้าจิตใจก็ไหวหวั่น
เพ้อรำพันเฝ้านึกคนึงหา
ชะเง้อคอหาเธอทุกเวลา
เห็นเพียงหน้าของเธอก็ชื่นใจ
ทำอะไร อยู่ที่ไหนกับใครหนอ
ใครคอยมองหน้าเธอเหมือนฉันไหม
จะเดินควงเคียงคู่ไปกับใคร
นึกถึงใจฉันบ้างรึเปล่าเธอ
รักกันจริงหรือแกล้งหยอกล้อเล่น
เธอคนเก่งคงไม่แกล้งคิดหลอกหลอน
แกล้งให้เพ้อละเมอถึงอาวรณ์
ใจฉันหลอน ลังเล คล้ายลืมเลือน
หากไม่รักก็บอกมาตามตรง
ไม่ต้องงงฉันพูดจริงใช่ล้อเล่น
บททำนองที่แต่งไปตามเพลง
ร้องบรรเลงให้เธอตอบถ้อยคำ
30 มิถุนายน 2551 19:38 น.
พรฟ้า
ครูกลอนบทกวี
ร้อยมาลัยน้อมนบสดุดี เอกวีสุนทรภู่โวหาร
น้อมรำลึกถึงคุณแต่ก่อนกาล ทั้งผลงานสรรค์สร้างและความดี
นิราศ โคลง กาพย์ กลอน เสนาะหู เราล้วนรู้บทเรียนได้อ่านเขียน
อักขระอักษรที่พากเพียร เขียนร้อยเรียงนำมาบูชาครู
29 มิถุนายน 2551 19:58 น.
พรฟ้า
จะห่างกันสักเพียงไหนแต่หัวใจห่วงใยเธอเสมอไม่จำเป็นที่เราต้องพบเจอรู้สิ่งเดียวเธอมีค่าเสมอในใจฉันตลอดมา
26 มิถุนายน 2551 19:23 น.
พรฟ้า
คืนที่ดาวเต็มฟ้าฉันน้ำตาเหมือนจะไหลคิดถึงแทบขาดใจแต่อย่างไรก็ฝืนทนดวงจันทร์ในคืนนี้ไม่มีแสงทุกแห่งหนขอมีเธอเพียงสักคนเคียงข้างฉันยืนมองจันทร์
26 มิถุนายน 2551 19:17 น.
พรฟ้า
คำสัญญาที่เคยได้ฝากไว้ยังคงอยู่ในใจฉันเสมอแม้ไม่มีวันที่จะพบเจอแต่เธอยังมีค่าเสมอในใจฉันตลอดมา