6 พฤษภาคม 2553 21:16 น.
พรพันดาว
เช้านี้เดินผ่านโรงเรียนเก่า
นึกถึงคราวยังเยาว์วัย..เคยศึกษา
เคยร่วมเล่น..ร่วมเรียน..ด้วยกันมา
วันเวลา..ไม่ย้อนคืน..ยังอาลัย
....
เพลง อย่าลืมบานเย็น
ยามครั้งเมื่อฉัน..ยังเยาว์
สถาบันเรา..เนาว์นี้เคยเรียน
เพื่อนเรา..เคล้าเล่นอ่านเขียน
และเคยแลกเปลี่ยน ปัญหา
เวียงนี้พี่น้อง..ยุพราช
สดใสสะอาด..ศาสตร์และปัญญา
จดจำ..ทุกเล่มตำรา
คุณของครูบา..อาจารย์
ร่มเงา พันธุ์ไม้
ยังประทับใจ ตลอดกาล
เมื่อเหน็บหนาว คราไหนมาราน
จำได้ไหมบ้าน..บานเย็น
กายแม้ไกลลับ..ใจอยู่
เพื่อนรักทุกผู้..สุขหรือลำเค็ญ
อย่าลืมนะ..เพื่อนเราเป็น
เลือดสีบานเย็น..เดียวกัน
.......
คิดถึงเพื่อน..คิดถึงครู
คิดถึงโรงเรียน..และวันเก่าๆ
จนทนไม่ไหว...
ครูขา..ถ้าย้อนเวลากลับไปได้..
หนูจะไม่ลอกการบ้านแล้วค่า
......
3 พฤษภาคม 2553 08:50 น.
พรพันดาว
เธอคือคนสำคัญของหัวใจ
คือความรักครั้งสุดท้ายของฉัน
คือคนที่จะอยู่ดูแลกัน
ไปจนถึงวันสุดท้าย..ของชีวิต
ฉันเลือกเธอแล้ว
เราจะมีกันร่วมผ่านคืน-วัน....
ทั้งร้ายและดีในชีวิต
แม้ร้อนหรือหนาวจะจับมือกัน...
ใช้ความรักนั้นหลอมความอ่อนแอ....
ทุกช่วงของความคิด
แม้ถูกหรือผิดเราจะอภัย..จะใช้หัวใจเราฟังกัน
บางครั้งฉันอาจดื้อรั้น
และเธอคงมีสักวันที่หวั่นไหว
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่สำคัญอะไร
เพราะเรารู้แก่ใจ..
ว่าสุดท้ายเมื่อไม่เหลือใคร.. เรายังมีกัน
จะไม่บอกเธอหรอกนะ...ว่ารักมากแค่ไหน
เธอคงรู้ในใจ..ว่ามันมากมายเกินคำพูดนั้น
มีความห่วงใย อาทร เติมเต็มชีวิตกันและกัน
ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่คืนวัน
ไม่เคยหยุดรักเธอนั้น..แม้สักวินาทีเดียว
.........
ที่มาของเพลง : "ฉันตั้งใจแต่งเพลงและร้องเพลงนี้ เพื่อเธอนะ..
เพลงนี้อาจไม่ใช่เพลงที่เพราะที่สุด
คนร้องอาจเสียงไม่หวาน
ทำนองก็ฟังดูแปลกๆ
แต่ทั้งหมดนั้น..ฉันตั้งใจทำเพลงนี้ขึ้นมาเพื่อเธอ
และเพลงนี้คือเพลงของเธอ..คนเดียว
...
15 ธันวาคม 2552 17:43 น.
พรพันดาว
เคยมั๊ย..ยามที่เหนื่อยล้า ท้อแท้ หมดหนทาง ในทุกสิ่ง
มองหาแทบไม่เหลือใครสักคนอยู่ข้างกาย
ทุกข์มากกว่าทุกข์ เจ็บกว่าเจ็บไหนไหน
เหนื่อย และท้อ....
......................
นี่ฉัน..เป็นไรเนี้ย
ทำไมฉันต้องเป็นทุกข์ ทำไมต้องเกิดกับฉัน ฉันทำผิดอะไร ทำไม..ทำไม..ทำไม
คำถามต่างๆมารวมสุมกันอยู่ในหัว
.......................
เจ็บเจียนตาย..เหมือนถูกทรยศ
คนที่เชื่อใจที่สุด รักที่สุด หวังที่สุด และคนที่คิดจะแก่ไปด้วยกัน
เขาโยนความรักของฉันทิ้งลงพื้น เขาทำได้ไง
นี่มันอะไรกัน โลกนี้เหมือนมืดทันใด แสงสว่างของชีวิตไม่มี
มันเงียบ มืด และหนาว.. เหงา จับใจ
.......................
อยากร้องไห้ ..ต้องแอบร้องคนเดียว กลัวเจ้าตัวเล็กได้ยิน
อยากฟูมฟาย..ทำไม่ได้ เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นทุกข์
อยากได้อ้อมกอด อยากได้กำลังใจ อยากมีใครมาคุย อยากมีคนมานั่งเป็นเพื่อน
แต่..ไม่มี สักคนเดียว
.......................
เศร้า ..เสียใจ..ท้อแท้..หมดหวัง
ปล่อยตัวเองให้จมดิ่งกับอารมณ์เพียงลำพัง
ร้องให้อิ่ม ในห้องน้ำนี้แหละ ..ฟูมฟายให้พอ กัดฟันกับหมอนข้างนี่แหละ
เจ็บ..เจ็บ..หัวใจร้าว ปวดจนมันชา ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรู้สึก
.......................
แด่ single mom ทั่วไทย
15 ธันวาคม 2552 00:55 น.
พรพันดาว
ความรักเริ่มต้นเพียงแค่นับหนึ่ง
ส่งต่อถึงอีกคนเริ่มเป็นสอง
ความรักใช่แค่เพียงได้ร่วมครอง
ส่งจากสองต่อไปเป็นร้อยพัน
หากโลกนี้มีแต่ความรักล้น
เราทุกคนคงอิ่มเอม...และสุขสันต์
โลกสดใสน่าอยู่ทุกคืนวัน
มาช่วยกันสร้างโลกสวย..ด้วยรักเรา
.........................
เราคือพี่คือน้องที่เกิดร่วมสายนทีเดียวกัน
ส่งต่อความรักให้แก่กันนะคะ..
14 ธันวาคม 2552 23:52 น.
พรพันดาว
คืนนี้จะไม่ขออะไรจันทร์
คืนนี้จะไม่ฝันไม่หวั่นไหว
คืนนี้อาจเป็นอีกคืนที่เดียวดาย
แต่คงเป็นคืนสุดท้าย..แล้วล่ะจันทร์
วันนี้ฉันจะทำตัวดี-ดี
วันนี้จะมีแต่ยิ้มสดใส
ถึงเธอโกรธ..จะเงียบไม่วุ่นวาย
จะไม่ทำอะไรให้หนักใจเลย
ฉันอาจทำตัวแย่-แย่
ขี้แย และ ดื้อรั้น
เป็นผู้ใหญ่ไม่รู้จักโตต้องคอยสอนกัน
เป็นผู้หญิงธรรมดาที่ไม่เคยสำคัญอะไรเลย
ฉันจะบอกลาเธอแล้วนะ
จะไม่มาให้รำคาญเหมือนเก่า
จะไปไกลไกลไม่ตามเธอเป็นเงา
คนน่าเบื่อคนเก่าคนนี้..ขอลา
......
หน้าส่วนตัว
2240
