6 สิงหาคม 2545 03:00 น.
พนาไพร
จะขอมอบความรักจากใจฉัน
จะขอมอบความฝันที่ฉันมี
จะขอมอบแต่สิ่งที่แสนดี
จะขอมอบรักนี้สุดหัวใจ
4 สิงหาคม 2545 01:12 น.
พนาไพร
ดวงเดือนดูเด่นด้วย ดวงดาว
แว๊บวับวาบแวววาว ว่าไว้
เพลิดพริ้งพิศแพรวพราว พรายพร่าง
แสงส่องสวยสดไซร้ สุดซึ้ง แสงสี
3 สิงหาคม 2545 03:02 น.
พนาไพร
ฝนพรำเมื่อค่ำลง ก็ชะตรงปฐพี
โปรยกลิ่นไอดินดี น่าสุขศรีหอมสุขใจ
กลิ่นดินถิ่นท้องทุ่ง ช่างหอมฟุ้งปรุงกลิ่นให้
น่าหอมดอมดมไว้ แห่งกลิ่นไอในทุ่งนา
ได้ดมชมกลิ่นดิน พัดโบยบินบนเวหา
ลมโปรยโชยกลิ่นมา สุขอุราน่ายินดี
มวลชนหากยลกลิ่น ของไอดินบ้านนอกนี้
ได้ผ่อนหย่อนชีวี ทุกข์ที่มีก็บรรเทา
เมื่องกรุงปรุงคอนกรีต ก่อกลิ่นซีดให้อับเฉา
กลิ่นอบช่างสบเสา ดมแล้วเศร้าเจ้าไอดิน
3 สิงหาคม 2545 01:46 น.
พนาไพร
ขอฝากฟ้ามาให้ไว้เป็นหมอน
ขอฝากกลอนจากใจให้เป็นผ้า
ขอฝากดาวคอยส่องแทนสองตา
ฝากจันทราดูน้องของข้าที
ขอฝากลมพัดไว้ทำให้เย็น
เพิ่อให้เป็นลมรักจากใจพี่
คอยกล่อมน้องหลับไหลในคืนนี้
เจ้าคนดีหลับซะนะน้องเอย
2 สิงหาคม 2545 19:15 น.
พนาไพร
คำว่าเพื่อนคำนั้นสำคัญยิ่ง
เป็นทุกสิ่งเตือนใจให้นึกถึง
คำว่าเพื่อนยังคิดยังติดตรึง
ให้คำนึงคอยเตือนเพื่อนยังมี
เวลาผ่านคืนวันมันสั้นนัก
ที่รู้จักเห็นหน้ามาหกปี
จำต้องจากพรากไปในวันนี้
แต่ก็มีเพื่อนไว้ไม่กลับกลาย
จึงขอฝากความหลังครั้งก่อนเก่า
ที่มีเราร่วมทางไม่ห่างหาย
เพื่อนยังจำถึงกันจนวันตาย
ไม่เสื่อมคลายลืมเลือนว่าเพื่อนกัน
ถึงแม้เพื่อนแยกทางต่างกันไป
แต่หัวใจเพื่อนนี้มีเพื่อนมั่น
เพื่อนยังเป็นเพื่อนได้ไม่เปลี่ยนผัน
เพื่อนรักกันเป็นเพื่อนนั้นทุกวันเลย
หน้าส่วนตัว
874
