14 กันยายน 2552 12:01 น.
พจน์รำพัน
~
~ พรำพรำฝนฝากไข้ คิดถึง
ใจเปียกปอนตราตรึง แต่ร้อน
รุมรุมผ่าวรัดรึง รู้สึก
ในอกที่สะท้อน ทุกครั้งคือเธอ
~ คือเธอที่อยากให้ หัวใจ
เคียงแนบแอบอิงไอ อุ่นถ้อย
ปลอบทุกข์สุขห่วงใย เย้าหยอก
ถึงห่างไกลใจร้อย รัดด้วยคิดถึง
~ คิดถึงคำร่ำร้อย รำเพย
ต้องจิตเกินใดเคย ข่มไว้
อยากร้องออกบอกเลย แล้วหลบ
ฉันคิดถึงเธอไซร้ สุดห้ามหักใจ
~ หักใจหักห่อนได้ โดยดี
ด้วยคิดถึงมิมี หมดสิ้น
ทุกวันทุกนาที เทียวนั่น
เธออยู่ในใจดิ้น โดดด้วยบางที
~ บางที่ก็กลัดกลุ้ม เกินทน
หมกมุ่นคิดถึงจน จวบแจ้ง
นอนไม่หลับสับสน กระส่ายกระสับ
เกรงว่าเธอแกล้งแกล้ง กล่อมให้หลงใหล
~ หลงใหลเงยไม่ขึ้น ขอยอม
วอนแต่อย่าให้ตรอม ตากหน้า
คิดถึงอยู่จนงอม หงำเหงือก
ดีกว่ากลายเป็นบ้า บ่นเพ้อมองดาว
~ มองดาวพราวพร่างฟ้า ฝันคอย
ไกลสุดใจล่องลอย ลับว้าง
แม้ความคิดถึงหงอย เหงาหลับ
นึกภาพเธอเคียงข้าง แค่นี้สุขใจ
~ สุขใจในรสแก้ว กานท์กลอน
เธอแต่งแต้มอักษร สวาทแท้
พันใจผูกอาวรณ์ กระหวัดจิต
ให้ครุ่นคิดถึงแม้ หมื่นครั้งใฝ่ฝัน
~ ใฝ่ฝันก้าวเกี่ยวก้อย กับเธอ
ใจบ่มใจบำเรอ รักล้น
ฝนอย่าตกนะเออ อาจตื่น
พอคิดถึงเริ่มต้น ตกแล้วพรำพรำ
~
29 กรกฎาคม 2552 04:57 น.
พจน์รำพัน
คิดถึงเธอ....รู้หรือเปล่า
คิดถึงเงาอักษรอันอ่อนไหว
คิดถึงคำคร่ำครวญรัญจวนใจ
คิดถึงให้หวนคิดตรึงติดตรา
คิดถึงเธอง่ายดายก็อายอยู่
ทั้งไม่รู้คือใครที่ใฝ่หา
เหมือนนึกคาดวาดไว้ไฉนนา
รู้เพียงว่าคิดถึงสุดซึ้งทรวง
คิดถึงเธอมากจนจะล้นเอ่อ
คิดถึงเธอครั้งใดสุขใหญ่หลวง
คิดถึงเธอเกินพร่ำคำทั้งปวง
คิดถึงเธอห่วงหวงดังดวงใจ
คิดถึงเธอแล้วเธอรู้หรือเปล่า
ทุกวันเฝ้าพะวงดังหลงใหล
เพ้อกับลมฝากคำช่วยนำไป
จะถึงเธอหรือไม่สงสัยจริง
คิดถึงเธอนับวันยิ่งฝันใฝ่
คิดถึงเธออุ่นใจกว่าไฟผิง
คิดถึงเธอเคียงแนบใคร่แอบอิง
คิดถึงเธอทุกสิ่งซึ่งสวยงาม
คิดถึงเธอเสมอเป็นเช่นขวัญชื่น
ทุกค่ำคืนดื่นดึกนอนนึกถาม
คิดถึงฉันบ้างไหมหญิงใจงาม
โปรดตอบความมาให้...ได้ไหมเธอ
26 กรกฎาคม 2552 12:15 น.
พจน์รำพัน
รักนะ..ฉันรักเธอ.....
รักเสมอม่านฟ้าเมฆาขาว
รักแสงกระซิบพริบพรูจากหมู่ดาว
รักจันทร์สกาวสบตาในราตรี
รักแสงแดดอบอุ่นเจือจุนโลก
รักสายลมโบยโบกโกรกร้อนหนี
รักสายฝนหลั่งชื่นฟื้นปฐพี
รักสายนทีรี่ไหลพาใจจร
รักผีเสื้อว่อนเวียนเยียนดอกไม้
รักพฤกษ์ไพรผลิพิงถึงสิงขร
รักฝูงปลาเริงร่าในสาคร
รักธรรมชาติอาวรณ์ว่ากร่อนกลาย
รักเจ้าทุยไถนาหนักแรงเรี่ยว
รักนังเหมียวมันอยู่หนูหดหาย
รักเจ้าตูบเห่าเตือนเป็นเพื่อนตาย
รักเจ้าทองทักทายชม้ายตา
รักมนุษย์สุดประเสริฐเลิศความคิด
รักน้ำมิตรไมตรีก่อทีท่า
รักคำพูดผูกพันเป็นสัญญา
รักพาลพาหาผิดจิตสังวร
รักรำพันพจน์พร่ำใจช้ำชอก
รักจนตรอกตราตรึงซึ้งอักษร
รักฝันใฝ่ไหวหวานในบ้านกลอน
รักอยากอ้อนสักนิด...คิดถึงเธอ
18 กรกฎาคม 2552 22:47 น.
พจน์รำพัน
พจน์รำพันพร่ำเพ้อราวเผลอไผล
หลงอยู่ในไฟทะเลเสน่หา
กลิ่นเกษรร้อนรุมภุมรา
ปรารถนาพาใจให้โบกบิน
ขอฝากถ้อยร้อยเรียงมาเคียงใกล้
แทนเสียงใจใฝ่หาทุกคราถวิล
ได้โปรดเถิดเปิดใจให้ใจยิน
ซาบทั้งสิ้นสรรพรจน์พจน์รำพัน