29 กันยายน 2553 22:20 น.
พจนา
ลำบากใจ ยิ่งนัก รักแม่สื่อ
เพราะเธอคือ อนงค์ ส่งเสริมให้
เพื่อนของเธอ กับฉัน ผูกพันใจ
แต่ฉันกลับ เผลอใจ ไปรักเธอ
ตอนนี้ฉัน มั่นใจ อยากให้รู้
คนที่อยู่ ในใจ ฉันเสมอ
คนนั้นไซร้ ไม่ใช่ เพื่อนของเธอ
อย่าตกใจ นะเออ คือเธอเอง
เอ่ยถ้อยคำ จากจิต ผิดด้วยหรือ
ฉันคนซื่อ แม่สื่อ อย่าข่มเหง
อย่าหายหน้า จากกัน เพราะฉันเกรง
ใจฉันเอง คงสลาย ถ้าไม่มีเธอ
27 กันยายน 2553 21:26 น.
พจนา
เธอกับฉัน ร่วมใจ หมายพันผูก
ช่วยกันปลูก ดอกไม้ ในกระถาง
หมั่นดูแล เอาใจ ไม่จืดจาง
ดอกไม้ใน กระถาง งอกงามดี
มาวันนี้ ดอกไม้ เริ่มเหี่ยวเฉา
แม้ฉันเฝ้า ดูแล อย่างเต็มที่
ส่วนตัวเธอ นั้นเริ่ม ไม่ไยดี
เจ้าดอกไม้ ต้นนี้ มันน้อยใจ
ขอวอนเธอ กลับคืน มาเหมือนเก่า
ครั้งสองเรา พันผูก ปลูกดอกไม้
มาใส่ปุ๋ย รดน้ำ และเอาใจ
ร่วมดูแล ดอกไม้ ให้งดงาม
25 กันยายน 2553 21:40 น.
พจนา
เจ้าแมวน้อย เจอหมา ชอบราวี
หมามันอยู่ ดีๆ ย่องมาใกล้
ทำวางท่า ตัวข้า.. ไม่กลัวใคร
กางเล็บใส่ ประจันหน้า จ้องตากัน
เธอนั้นชอบ ทำตัว เหมือนเจ้าแมว
ชอบมาแซว มาว่า หาเรื่องฉัน
ระวังตัว ให้ดี แล้วสักวัน
จะกัดปาก เธอนั้น ให้หนำใจ
23 กันยายน 2553 22:05 น.
พจนา
รักสองเรา จืดจาง หรืออย่างไร
ทำไมเธอ เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเก่า
มีใครมา กั้นกลาง ระหว่างเรา
ความรักของ สองเรา จึงเหงาไป
เพราะเธอมี คนใหม่ ในดวงจิต
หรือว่าฉัน ทำผิด ที่ตรงไหน
ได้โปรดเถิด บอกฉัน ให้เข้าใจ
ว่าสิ่งใด ที่ใจ เธอต้องการ
ถ้าฉันผิด ฉันก็พร้อม จะขอโทษ
วอนหายโกรธ และยกโทษ ให้แก่ฉัน
แต่ถ้าเธอ พบรักใหม่ ใจต้องการ
ฉันจะไม่ ขอทัดทาน หลีกทางเธอ
21 กันยายน 2553 22:38 น.
พจนา
เธอทำฉัน เสียใจ ตั้งกี่ครั้ง
ฉันผิดหวัง เพราะเธอ ตั้งกี่หน
ถามตัวเอง ทำไม ต้องอดทน
กับหนึ่งคน ที่ไม่ เคยจริงใจ
มาถึงวัน ที่เธอ บอกข่าวดี
ว่าเธอนี้ ได้พบ คนที่ใช่
เธอปลอบฉัน ว่าโถ.. อย่าเสียใจ
ฉันจึงกล่าว คำอาลัย ไปโดยพลัน
ยินดีด้วย ที่เธอ มีแฟนใหม่
ขอขอบใจ ที่เธอ ไปจากฉัน
ต้องอดทน กับเธอ มาแสนนาน
ขออย่าได้ พบพาน กันอีกเลย
หน้าส่วนตัว
1386
