27 สิงหาคม 2553 13:57 น.
พจนา
ความจริงใจ มีไหม ? ขอให้ฉัน
ตั้งแต่เรา คบกัน ฉันมีให้
ฉันต้องการ แค่เพียง ความจริงใจ
ไม่ต้องการ สิ่งใด จากเธอเลย
26 สิงหาคม 2553 22:11 น.
พจนา
ทุกๆวัน ฉันก็ เป็นแบบนี้
ฉันก็เป็น แบบที่ เธอแลเห็น
จะให้เปลี่ยน ทำไม ไม่จำเป็น
ถ้าเธอเห็น ไม่ดี ไม่ว่ากัน
ฉันไม่เคย ทำตัว ให้เหมือนใคร
ฉันไม่ไร้ ปัญญา ขนาดนั้น
เธอจะคิด อย่างไร ไม่สำคัญ
เพราะว่าฉัน เป็นตัว ของตัวเอง
26 สิงหาคม 2553 10:46 น.
พจนา
ฉันต้องแอบ ร้องไห้ กลางสายฝน
เพราะฉันกลัว ผู้คน จะมองเห็น
คนอย่างฉัน ไม่ใช่ ช้ำไม่เป็น
ที่มองเห็น เข้มแข็ง คือแกล้งทำ
25 สิงหาคม 2553 22:04 น.
พจนา
ความผิดหวัง ความรัก ในครั้งนั้น
ทำให้ฉัน ช้ำใน ใจเป็นแผล
พอพบเธอ หวังให้ ช่วยดูแล
คงรักษา แผลใจ หายสักวัน
รอยแผลเก่า ยังหาย ไม่สนิท
ยังมีพิษ ตกค้าง กลางใจฉัน
เธอกลับมา ตอกย้ำ ซ้ำเติมกัน
ทำร้ายฉัน แผลใจ ขยายวง
ไม่เป็นไร ฉันเอง เป็นคนผิด
เพราะเธอคง ไม่คิด ไม่ประสงค์
หลอกกันเล่น เรื่อยไป ไม่เจาะจง
ที่ผ่านมา ฉันคง คิดไปเอง
เมื่อไม่รัก ไม่น่า จะหักหาญ
ไม่สงสาร ไม่น่า จะข่มเหง
มาซ้ำเติม แผลใจ อย่างเลือดเย็น
กลายเป็นรอย แผลเป็น ที่กลางใจ
24 สิงหาคม 2553 21:57 น.
พจนา
หวนคำนึง ถึงรัก เมื่อครั้งเก่า
รักของเรา ดูเหมือน จะสดใส
จนกระทั่ง ถึงวัน เธอเปลี่ยนใจ
ปล่อยให้ฉัน เดียวดาย ตามลำพัง
ฉันทุ่มเท กายใจ ให้เธอหมด
ทำไมเธอ ทรยศ และหักหลัง
เธอทำให้ หัวใจ ฉันแทบพัง
เหมือนโดนมีด เสียบหลัง ทะลุกลางใจ
หน้าส่วนตัว
2475
