18 กันยายน 2555 11:39 น.
พจนา
o ถึงเวลา ฉันต้อง ตัดสินใจ
ทำสิ่งที่ คิดไว้ ให้มันรู้
ถ้าผิดพลาด ก็ถือ ว่าเป็นครู
ได้เรียนรู้ ไว้เป็น ประสบการณ์
ต้องกล้าตัดสินใจ กล้าได้-กล้าเสีย
9 กันยายน 2555 14:01 น.
พจนา
o วันนี้ฉัน เตรียมพร้อม ยอมลำบาก
ยอมลุยขวาก ลุยหนาม ไปตามฝัน
คงไม่ถึง แดดิ้น สิ้นชีวัน
ขอฝ่าฟัน เพื่อให้ฝัน นั้นเป็นจริง
ฝัน..เป็นจริงได้ แต่ต้องยอมลำบากก่อน
5 กันยายน 2555 06:33 น.
พจนา
o ฉันไม่เคย เกรงกลัว ต่อเรื่องใด
ทั้งเล็กใหญ่ ฉันไม่ คิดหน่ายหนี
ฉันจะผ่าน มันไป ได้ด้วยดี
ในโลกใบนี้ ไม่มีอะไร ให้ฉันกลัว
กลัวทำไม? หลายคนเจอปัญหาหนักกว่าเรา
27 สิงหาคม 2555 06:07 น.
พจนา
o ผมเกิดมา ชาตินี้ แสนขี้เหร่
รักน้องเม เธอก็ เมินหน้าหนี
รักน้องมาย เธอก็ ไม่ไยดี
รักน้องบี เธอบอก ว่ารำคาญ
o ผมขี้เหร่ แถมยัง ยากจนสิ้นดี
นึกแล้วอยาก ให้มี ปาฏิหาริย์
ขอให้สาว ทั่วใน จักรวาล
รักและต้องการ คนจน คนขี้เหร่
มีสาวๆคนไหน สนใจคนจนคนขี้เหร่บ้าง.?
23 สิงหาคม 2555 07:04 น.
พจนา
o รักสองเรา นั้นเป็น เช่นปราสาท
ช่วยกันเติม แต่งวาด งามสง่า
เราช่วยกัน ก่อร่าง สร้างขึ้นมา
หลายคนต่าง อิจฉา อยากทำลาย
o ขอให้เธอ มั่นคง อย่าหลงคำ
คนใจต่ำ อิจฉา อย่าหวั่นไหว
อย่าให้รัก เราเป็น ปราสาททราย
อย่าให้สลาย พังทลาย ลงในพริบตา
อย่าเชื่อคำกล่าวหา อย่าหลงวาจามือที่สาม
หน้าส่วนตัว
1861
