1 พฤศจิกายน 2553 23:37 น.
พจนา
ก่อนจำร้าง ห่างกัน เราสัญญา
แม้อยู่ห่าง ไกลตา ไม่แปรผัน
ห่างเพียงกาย แต่ใจ อยู่ใกล้กัน
จะรักและ คงมั่น ตลอดไป
โทรหาเธอ ทุกวัน เพราะรักแท้
แต่ก็ยัง พ่ายแพ้ ความชิดใกล้
ความรักต้อง หมองหม่น เพราะคนไกล
เธอแบ่งปัน หัวใจ คนใกล้กัน
คำที่ว่า รักแท้ แพ้ใกล้ชิด
ไม่เคยคิด จะเกิด ขึ้นกับฉัน
ถ้าเธอไม่ เปลี่ยนใจ ไปจากกัน
ไม่โดนกับ ตัวนั้น ไม่เชื่อเลย
30 ตุลาคม 2553 23:08 น.
พจนา
คำสัญญา ที่ให้ ไว้ต่อกัน
ตั้งแต่วัน ที่เรา จำใจห่าง
ว่ารักเรา มั่นคง ไม่จืดจาง
แม้กายห่าง แต่ใจ อยู่ใกล้กัน
เสียงของเธอ ยังก้อง อยู่ในหู
ภาพของเธอ ติดอยู่ ในตาฉัน
มีหญิงอื่น มากมาย หมายผูกพัน
แต่ว่าฉัน ไม่เคย สนใจใคร
คำที่ว่า รักแท้ แพ้ใกล้ชิด
สำหรับคน มีจิต ที่อ่อนไหว
แต่ว่าฉัน ไม่เป็น เหมือนใครๆ
เพราะฉันมี จิตใจ ที่มั่นคง
ขอเพียงเธอ อย่าเผลอ ลืมฉันก่อน
เจอคนใกล้ ออดอ้อน อย่าลืมหลง
ขอให้มี ใจรัก ที่มั่นคง
เหมือนกับฉัน ซื่อตรง รักเพียงเธอ
28 ตุลาคม 2553 23:13 น.
พจนา
ยามสายลม โบกโบย โชยผ่านผิว
ให้วาบหวิว ฤทัย เสน่หา
มีสาวใด ให้ความ กรุณา
โปรดเมตตา ก่อนพี่ จะหนาวตาย
อยากมีน้อง เคียงกาย ในผ้าห่ม
จะกกกอด เอวกลม ให้สมหมาย
จะกอดน้อง แนบชิด สนิทกาย
จะชวนเล่น ปูไต่ ให้เพลิดเพลิน
26 ตุลาคม 2553 22:44 น.
พจนา
ฉันรักเธอ หมดใจ ไม่มีเหลือ
ไม่คลุมเครือ เผื่อใจ ไว้ผิดหวัง
เคยเตือนตน เตือนใจ ให้ระวัง
อย่ารักใคร จริงจัง จนเกินไป
เพราะถ้ามอบ หัวใจ ให้ทั้งหมด
อาจจะต้อง รันทด และร้องไห้
ถ้าเจอคน หลอกลวง ไม่ห่วงใย
ไม่เห็นค่า ของใจ ที่ให้กัน
แต่พอคบ กับเธอ ฉันเลอะเลือน
ลืมหมดสิ้น คำเตือน ตัวเองนั้น
เผลอรักเธอ หมดใจ เมื่อไหร่กัน.?
ถ้าเช่นนั้น ก็คง ต้องปล่อยไป
ฉันไม่หวัง สิ่งใด ให้มากนัก
เพราะไม่รู้ เธอรัก ฉันแค่ไหน
ฉันไม่อยาก ให้เธอ ลำบากใจ
สิ่งที่ฉัน หวังไว้ ก็แค่ แต่งงานกับเธอ
24 ตุลาคม 2553 23:51 น.
พจนา
เมื่อแรกเรา พบกัน นั้นเป็นเพื่อน
ความสัมพันธ์ ก็เหมือน เพื่อนทั้งหลาย
มีทุกข์-สุข แบ่งปัน ผูกพันใจ
สนิทสนม รักใคร่ มานานวัน
เมื่อไม่นาน ตัวฉัน เริ่มแปรเปลี่ยน
เกิดอาการ วิงเวียน และใจสั่น
เมื่อไม่พบ หน้าเธอ เพ้อรำพัน
สุดอัดอั้น ฉันขอ เอ่ยความใน
เธอกับฉัน เป็นเพื่อนกัน มานานนัก
ขอเปลี่ยนแปลง ความรัก หน่อยได้ไหม
ความรักฉัน ลึกซึ้ง ติดตรึงใจ
รักแบบใหม่ ไม่ใช่ แค่เพื่อนกัน
หน้าส่วนตัว
1352
