11 พฤศจิกายน 2553 23:34 น.
พจนา
ฉันเฝ้าเพียร จีบเธอ มานานวัน
แต่เธอนั้น กลับไป รักคนอื่น
เธอทำให้ ฉันช้ำ และกล้ำกลืน
ทุกวันคืน ฉันต้อง หม่นหมองใจ
แล้วจู่ๆ เธอมา บอกกับฉัน
ว่าเธอนั้น เป็นหนี้ ช่วยได้ไหม
เจ้าของเงิน มาทวง ช้ำทรวงใน
ฉันจึงตอบ เธอไป ด้วยไมตรี
ไม่ใช่แฟน ใช้หนี้ แทนไม่ได้
เธอก็ให้ แฟนเธอ ใช้ให้สิ
ไปพบเขา มีแต่ เรื่องดีๆ
พบฉันนี้ จะให้ ใช้หนี้แทน
10 พฤศจิกายน 2553 07:18 น.
พจนา
อย่าโกรธเคือง ฉันเลย นะคนดี
ด้วยหัวใจ ฉันนี้ ไม่ปรารถนา
ที่จะเป็น คู่คิด คู่ชีวา
ขอวอนอย่า หายหน้า ไปจากกัน
ฉันนี้อยาก จะเป็น แค่เพียงเพื่อน
ไม่เคยคิด จะเลื่อน เป็นคู่ขวัญ
มีทุกข์-สุข เรื่องใด มาแบ่งปัน
ได้พูดคุย สนุกสนาน โปรดเข้าใจ
7 พฤศจิกายน 2553 22:18 น.
พจนา
เธอเปรียบเหมือน หนังสือ วิชาเคมี
อ่านกี่ที ก็มี ข้อสงสัย
อ่านกี่ครั้ง ก็ยัง ไม่เข้าใจ
อ่านเท่าไร ก็ไม่ จบสักที
5 พฤศจิกายน 2553 22:31 น.
พจนา
ที่รักจ๋า เธออยู่ไหน ในยามนี้
ใยคนดี จึงไม่ ติดต่อหา
ฉันติดตาม ข่าวเธอ ทุกเวลา
ไม่รู้ว่า ตอนนี้เธอ อยู่แห่งใด
คิดถึงเธอ ยามใด ใจปวดร้าว
ตอนนี้เข้า หน้าหนาว แล้วรู้ไหม
ฉันไม่รู้ จะตาม เธอที่ใด
ขอฝากคำ ลอยไป กับสายลม
เธออยู่ไหน หัวใจ ฉันไปถึง
คิดคำนึง ครองคู่ อยู่สุขสม
ถ้าหากเธอ หัวใจ หมายภิรมย์
ยามเธอทุกข์ ระทม โปรดกลับมา
แต่หากเธอ อยู่ดี มีความสุข
อย่าปล่อยให้ ฉันทุกข์ เฝ้าคอยหา
ขอได้โปรด ให้เธอ ส่งข่าวมา
แล้วบอกกับ ฉันว่า ควรตัดใจ
3 พฤศจิกายน 2553 22:15 น.
พจนา
ถ้าหากเรา ออกแบบ ความรักได้
ทุกคนย่อม อยากให้ รักสวยหรู
โลกทั้งใบ กลายเป็น สีชมพู
ชีวิตคู่ ทุกคน สุขสมใจ
แต่ความจริง ไม่เป็น ดั่งใจฝัน
หลายคนนั้น หาคู่ ยังไม่ได้
ทุกคืนวัน คอยหา ว้าเหว่ใจ
เหลียวมองไป ทางใด ก็ไม่มี
หลายคนก็ ไม่ได้ ดั่งใจฝัน
คู่ชีวัน ไม่เป็น เหมือนก่อนนี้
ต้องเลิกรา กันไป ก็มากมี
ชีวิตนี้ ไม่อาจ อยู่ร่วมกัน
เราออกแบบ ความรัก กันไม่ได้
บ้างทุกข์ใจ บ้างสุขใจ ได้ดั่งฝัน
สุดแต่โชค ชะตา ฟ้าบันดาล
เราทำได้ แค่นั้น หมั่นสร้างบุญ