14 ตุลาคม 2554 08:22 น.
พจนา
ถึงแม้ใคร นินทา ว่าเธออ้วน
รูปร่างไม่ เย้ายวน ชวนฝันหา
อย่าสนใจ ในคำ เขานินทา
เพราะฉันว่า เธออวบ.. กำลังดี
ฉันชอบคน ที่ดู มีเนื้อมีหนัง
ยืน-เดิน-นั่ง ไม่เหมือน ไม้เสียบผี
คนอวบๆ.. ยามกอด อบอุ่นดี
อย่างฉันนี้ ก็เริ่ม อวบ..เหมือนกัน (อิ อิ..)
อวบ.. แล้วดูดี-มีเสน่ห์ (ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ)
10 ตุลาคม 2554 08:34 น.
พจนา
มีแฟน ที่แสนงอน ต้องอาทร เธออ่อนไหว
ลำบาก ทั้งกายใจ ทำสิ่งใด ต้องระวัง
เคยมี อยู่ครั้งหนึ่ง ไม่คำนึง จึงพลาดพลั้ง
พูดไป ไม่ระวัง เธอหันหลัง เดินหนีไกล
ต้องง้อ เธออยู่นาน กว่าเธอนั้น ยกโทษให้
รักเธอ จนหมดใจ แต่อย่าให้ งอนเกินงาม
งอนบ่อยนักไม่ดี.. เผื่อบางทีฉันอาจขี้เกียจง้อ
6 ตุลาคม 2554 09:04 น.
พจนา
ทุกชีวี ย่อมมีเกิด แก่-เจ็บ-ตาย
ศาสดา ท่านว่าไว้ ในคำสอน
สัจธรรม นี้จริงแท้ และแน่นอน
เป็นจริงดั่ง คำสั่งสอน พระศาสดา
มีสิ่งหนึ่ง ซึ่งฉัน นั้นสงสัย..?
เพราะเหตุใด เธอแก่ ไวจริงหนา
ได้โปรดเถิด อย่าด่วน รีบโรยรา
โอ้เธอจ๋า ฉันนี้ แก่ไม่ทัน
ความเครียด.. ทำให้ดูแก่ก่อนวัย !! นะจ๊ะ
3 ตุลาคม 2554 09:30 น.
พจนา
ฉันเกิดมา ชาตินี้ รู้ดีว่า
ทั้งรูปร่าง หน้าตา ไม่เอาไหน
ขอวอนเธอ มองฉัน ที่ภายใน
คือจิตใจ อยากให้ ลองคบกัน
รู้ตัวดี ฉันนี้ เป็นคนขี้เหล่
ดูภายนอก ไม่เก๋ ชวนให้ใฝ่ฝัน
จึงได้สร้าง คุณค่า มาทดแทนกัน
เปรียบดอกไม้ แม้ไร้สีสัน แต่กลิ่นนั้นชื่นใจ..
เมื่อมองใคร..อย่ามองแค่เพียงภายนอก
30 กันยายน 2554 07:42 น.
พจนา
เธอมองมา อุรา ฉันหวั่นไหว
เพราะฉันแอบ มีใจ ใฝ่ฝันหา
ตั้งแต่แรก พบเจอ ตลอดมา
มิเคยรู้ เลยว่า เธอคิดอย่างไร..?
แล้วจู่ๆ สายตา เธอจับจ้อง
ขณะฉัน แอบมอง แอบยิ้มให้
ฉันคนซื่อ ไม่รู้ จะทำอย่างไร.!?
จึงรีบเดิน หนีไกล ไปทันที (เฮ้อ..)
คนซื่อบื้ออย่างฉัน..คงไม่มีวันสมหวัง
หน้าส่วนตัว
1397
