9 เมษายน 2550 22:27 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ใน.....วันวานเมื่อวานก่อน
วัน.....ซ้อนซ่อนเลความรัก
ที่.......ใจนั้นดั่งรักปัก
ฉัน.....แอบทักรักเข้าจริง
มี.......หญิงหนึ่งทำให้รู้
รัก.....ต้องดูให้แน่ยิ่ง
ฉัน....ไม่อาจลืมทุกสิ่ง
แอบ...ลบทิ้งเพียงน้อยนิด
เหงา...ยังคงซึ่งความเหงา
ใคร ๆ ก็เหงาได้ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาใด
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะยอมรับในความจริง
ซึ่งมีความเหงานั่นแอบแฝงอยู่
9 เมษายน 2550 12:58 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
คำซึ้งซึ้ง ยังตราตรึง ในใจฉัน
ยังแอบฝัน อยู่ทุกวัน มิผันหาย
คำคำนั้น ยังเสนาะ อยู่ข้างกาย
มิวางวาย ในคำนั้น ฉันรักเธอ
จากวันคืน ผันแปรเปลี่ยน เป็นเดือนแล้ว
ยังเจื่อแจ้ว แววสำเนียง อยู่เสมอ
ถึงตอนนี้ ไม่มีแม้ แต่ตัวเธอ
ยังละเมอ ถึงเธออยู่ ทุกค่ำคืน
7 เมษายน 2550 15:20 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
จิตไม่นิ่งอย่าเลยเฉยเอาไว้
คนกราบไหว้ยกย่องจิตผ่องใส
ทรัพย์ที่ดินเหล่านั้นอยู่ที่ใจ
อย่าทำให้สิ่งเหล่านั้นครอบงำเอา
อนุศาสน์แปดอย่างหยั้งให้คิด
อย่าหลงผิดคิดมากเดี๋ยวจิตเศร้า
เดินไปตามเส้นทางชีวิตเรา
อย่ามั่วเมาให้มากลำบากกาย
ความศรัทธาเกิดขึ้นได้อยู่ที่จิต
ขอให้คิดคิดให้ดียังมิสาย
ต่างดวงจิตมีความคิดที่มากมาย
คอยทำลายให้เสื่อมถอยพลอยเสื่อมโทรม
2 เมษายน 2550 16:16 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ดวงกมลล่องลอยพลอยได้แก้ว
มาอีกแล้วดวงจิตคิดสุขสม
บ้านหลังนี้พาชื่นรื่นอุรา
ได้กลับมาอีกครั้งหลังเงียบนาน
เป็นเช่นไรบ้างหนอพ้องน้องพี่
มีสุขีบ้างไหมโปรดเล่าขาน
หลังจากเงียบห่างหายไปเนินนาน
เพราะการงานยุ่งยากมากเหลือกเกิน
คิดถึงจังคิดถึงบ้านแห่งความสุข
ที่ปรับทุกข์เล่าสุขมิเก้อเขิน
มีทั้งพี่ทั้งน้องสุขใดเกิน
พร้อมเผชิญกับปัญหาที่มากมี
มาคราวนี้มีใจมั่นเต็มร้อย
มิยอมถอยกับปัญหามิหลีกหนี
จะยืนหยัดต่อสู้ทุกนาที
ดวงฤดีตั้งมั่นสัจจะจริง