เสียงเพลง บรรเลงก้อง ร่ำร้อง สะเนาะหู ร่มรื่น อยู่กลางภู ยืนอยู่ ลำเนาไพร เกือบปี มาอยู่ดง ดำรง อยู่แดนไกล พลัดถิ่น ศรีวิไล หัวใจ ครวญคำนึง สายลม เคล้าเสียงเพลง บรรเลง บทเพลงซึ้ง ทุกช่วง ยังตราตรึง คิดถึง ถิ่นจากมา สุรินทร์ คือถิ่นจาก พลัดพราก เฝ้าห่วงหา ทุกช่วง ของเวลา ห่วงหา ทุกนาที พ่อแม่ เป็นไงบ้าง อยู่ห่าง ดวงชีวี จำจาก เพราะหน้าที่ ดวงฤดี เศร้าเหลือเกิน แด่....เพื่อนที่พลัดถิ่นจากบ้านไกล ไปใช้ชีวิตอยู่ที่ระนองในเขตชายแดน