8 มกราคม 2550 13:09 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
เมื่อครั้งก่อน คืนและวัน ที่ผันผ่าน
เคยสืบสาน คำเก่าเก่า ที่เล่าขาน
แต่เดี๋ยวนี้ กลับมาเป็น เช่นตำนาน
เหล่าลูกหลาน ไม่เรียนรู้ ดูห่างไกล
คำผญา ของอีสาน ใครรู้บ้าง
อยากให้ย่าง เข้าสู่ยุด ที่สดใส
หญิงเข็นฝ้าย ชายเป่าแคน แสนเพลินใจ
ก่อกองไฟ ไว้ข้างข้าง ช่างอุ่นกาย
ชายลำเกี้ยว หญิงลำแก้ แสนเพลินจิต
ชวนให้คิด ถึงเรื่องราว ที่หลากหลาย
ครั้งเก่าก่อน มีผู้รู้ อยู่มากมาย
ต่างสูญหาย ไปกับกาล ของเวลา
3 มกราคม 2550 12:25 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
หากเลือก จะบอกลา
น้ำตา ก็พลันหลั่ง
หากเลือก จะหยุดยั้ง
ก็รั้ง จะยืดเยื้อ
โอ้หนอ หัวใจเรา
ความเศร้า ยังหลงเหลือ
หาสิ่ง มาจุนเจือ
ความเชื่อ จะเลือนราง
หันหลัง แล้วเดินจาก
กลัวพราก กลัวจืดจาง
ไม่กล้า แม้จะห่าง
อ้าอ้าง คือสิ่งกลัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
หน้าส่วนตัว
1402
