9 พฤศจิกายน 2549 12:09 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ภิรมย์หมาย ก่ายกอง มองความรัก
ภิรมย์นัก ทักทายค ายความเหงา
ภิรมย์ค้อน คอนแคลน แสนบรรเทา
ภิรมย์เล้า เศร้าโศก โบกมือลา
ฝากบทกลอน ตอนหนึ่ง ถึงคนรัก
ฝากใจพัก รักเดียว เปลี่ยวฝันหา
ฝากบอกเธอ เพ้อฝัน วันเวลา
ฝากนำพา นารี มีสุขใจ
ยามมีรัก พักดี มีความสุข
ยามมีทุกข์ รุกรน ทนหลับใหล
ยามเหนื่อยล้า พาเศร้า เหงาฤทัย
ยามอ่อนใจ ไม่มีสุข ทุกข์มากมี
8 พฤศจิกายน 2549 19:24 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
รอรอรอ รอต่อไป ด้วยใจหวัง
ทั้งที่ยัง ไร้หนทาง จะค้นหา
รอรอรอ รอต่อไป คนเมตตา
มอบอุรา พาให้สุข สมตั้งใจ
ฝันฝันฝัน ฝันต่อไป ตราบชีวิน
ยังไม่สิ้น ไร้หนทาง ที่สดใส
ฝันฝันฝัน ฝันต่อไป ด้วยดวงใจ
ให้สดใส ดั่งที่ฝัน นั้นเพื่อเธอ
เธอเธอเธอ เธอคนนี้ ใช่ไหมหนอ
ที่เฝ้ารอ ทั้งชีวิต คิดพรั้งเพ้อ
เธอเธอเธอ เธอคนนี้ อยากพบเจอ
อยากให้เธอ รู้สักนิด ว่ารอเธอ
7 พฤศจิกายน 2549 16:16 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
มีเรื่องมากหลากหลายให้ได้คิด
มีชีวิตเดียวดายทั้งมัวหมอง
มีตัวเองเป็นที่พึ่งไร้คู่ครอง
ไร้คนมองไร้คู่คิดไร้เงินตรา
มีบ้างไหมใครจะมาเป็นคู่คิด
ให้ชีวิตของตัวเราน่าค้นหา
อยากมีบ้างสาวคนไหนโปรดเมตตา
ช่วยนำพาให้ชีวิตมีสุขจริง
7 พฤศจิกายน 2549 09:57 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ความเจ็บปวด รวดร้าว มากกว่าคิด
ทั้งชีวิต คิดว่าใช่ ไร้พิษสง
ความละเมียด ละเอียดอ่อน คอยบรรจง
ต้องดับลง เพราะรักร้าง ห่างจางไป
แต่เหมือนมี เหตุดลใจ ให้ฉันคิด
จึงรู้ผิด ที่ถอยห่าง พลางสงสัย
ต้องมีเหตุ ให้เลิกลา จากกันไป
เลยทำให้ ใจฉันเศร้า เหงาอุรา
ฉันก็เจ็บ เธอก็เจ็บ ยิ่งปวดร้าว
แต่จะก้าว ไปให้มั่น ตามฝันหา
ไม่อยากเอ่ย ไม่อยากบอก กล่าวคำลา
ทั้งน้ำตา ก็พลันหลั่ง สิ้นหวังกัน
แต่ความรัก ที่มีให้ ไม่ลดหย่อน
ฝากเป็นกลอน ให้รับรู้ ไม่สุขสันต์
ฉันเจ็บปวด ไม่แพ้เธอ ที่เลิกกัน
ผิดเป็นฉัน ที่บอกลา พาเศร้าจริง
มีเพื่อน Thaipoem ฝากให้แต่งให้ครับ ...... ความรู้สึกที่จับได้ยาก
5 พฤศจิกายน 2549 09:17 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
รอยดิน..............กับกลิ่นอาย
งมหงาย.............เรื่องเดิมเดิม
ทุกครั้ง..............ที่แต่งเติม
ยิ่งเพิ่ม..............กำลังใจ
ทุกครา..............เมื่อได้คิด
ชีวิต..................ดูสดใส
นึกถึง................อยู่ร่ำไป
ดวงใจ...............ยิ่งรื่นเริง