23 พฤศจิกายน 2549 18:23 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ครั้งหนึ่งฉันเคยรักใครบางคนอย่างหมดหัวใจ
ครั้นครั้งหนึ่งเช่นกันฉันก็เกลียดเขาหมดหัวใจ
ครั้งหนึ่งอีกฉันก็รักใครบางคนอย่างหมดหัวใจ
ครั้นครั้งหนึ่งเช่นกันฉันก็เกลียดเขาหมดหัวใจ
และครั้งนี้ฉันจะรอคำตอบจากเธอ
ว่าเธอคิดอย่างไรกับฉัน..
หรือจะรอให้ฉันรักเธอหมดใจ..แล้วมาบอกว่า...ไม่รัก..
เมื่อครั้งหนึ่ง รักของฉัน ก็หวานซึ้ง
ทุกตราตรึง มีแต่เธอ ที่เพ้อฝัน
โลกทั้งโลก ดูสดใส ทุกทุกวัน
ทำให้ฉัน นั้นร่าเริง ยิ่งดูดี
แล้ววันหนึ่ง รักของฉัน ต้องพังสิ้น
ใจขาดดิ้น ดูมืดมน ไม่สุขี
เคยมีรัก รักหวานซึ้ง ที่มากมี
ในฤดี ต้องย่อยยับ พับเก็บไป
ครั้นบางคราว ฉันก็คิด เรื่องของฉัน
ที่วันวัน เอาแต่คิด เรื่องเหลวไหล
ฉันเกิดมา มันน่านัก ไร้จิตใจ
ฉันจะได้ ไม่ต้องรัก ให้เจ็บตัว
ตัวของฉัน ฉันรู้ดี ไม่ควรรัก
เพราะยากนัก หากรักเดียว ฉันกลัวกลัว
คนรักเดียว ยิ่งรักมาก มากเกินตัว
เพราะฉันมัว มัวแต่รัก รักรักเธอ
23 พฤศจิกายน 2549 11:14 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
พอกันที กับคนสวย น่ากลัวนัก
ถ้าจะรัก ต้องระวัง เป็นไหนไหน
เคยได้รัก ก็ต้องช้ำ อยู่ร่ำไป
เลยทำให้ ใจนั้นเจ็บ เข็ดจนตาย
แต่ก็ไม่ ได้หมายความ อย่างที่คิด
แค่ชีวิต รู้สึกผิด รักสลาย
ยิ่งรักมาก ยิ่งหลงมาก ทุรนทุราย
แต่ก็กลาย เป็นอดีต ฝังจิตไป
ถึงคราวนี้ ก็อยากลอง กับรักใหม่
คนที่ให้ ความรู้สึก ที่สดใส
พูดคุยด้วย ก็สนุก อยู่ร่ำไป
เป็นผู้ใหญ่ ในความคิด ที่งดงาม
สวยไม่สวย นั้นไม่ใช่ ไร้ปัญหา
ภาพลวงตา จะไม่ยึด ให้จิตทราม
ขอแค่คน ที่มีจิต ที่งดงาม
น่าติดตาม ว่าเธอนั้น เป็นเช่นไร
21 พฤศจิกายน 2549 15:50 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ท่านรองถาม เมื่อคืนนี้ ไปเที่ยวไหน
เธอถึงได้ มานั่งหลับ ในหน้าที่
เธอก็อยู่ มานานแล้ว น่ารู้ดี
เดี๋ยวก็มี คนไปทำ เป็นแบบอย่าง
ผมก็ตอบ ตามความจริง เรื่องเมื่อคืน
ไม่อาจฝืน คำสั่งได้ ต้องสะสาง
แข่งกันดวล กับหัวหน้า ถ้างานว่าง
ต้องปล่อยว่าง เรื่องทุกสิ่ง ทิ้งมันไป
ผมมองหน้า ของท่านรอง อย่างงง
แล้วตกลง ยังไงกัน ฉันสงสัย
ท่านไม่ดุ ไม่ยอมด่า แล้วเดินไป
ไปที่ไหน งั้นคืนนี้ เราเจอกัน
21 พฤศจิกายน 2549 15:10 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
หนังท้องตึง หนังตาหย่อน ค้อนจะหลับ
ดันถูกจับ ได้อีกแล้ว เป็นหนสอง
แต่คราวนี้ ยิ่งโดนหนัก เป็นท่านรอง
เลยได้จอง คิวเข้าพบ เป็นส่วนตัว
ไปพบท่านรองก่อนนะ.....
เป็นประการใดเดี๋ยวมาแจงให้ฟัง
21 พฤศจิกายน 2549 11:38 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามง่วงนอน นั่งทำงาน ไม่เป็นสุข
มีแต่ทุกข์ นั่งพิมพ์งาน ผิดเป็นแถว
ก็มันง่วง ทำไงได้ เพื่อนก็แซว
ได้ยินแว่ว ปล่อยเขาไป ไม่ว่ากัน
แค่นั้นแหล่ะ เมื่อได้ยิน ไม่รอช้า
รีบก้มหน้า นอนสบาย ไม่อดกั้น
ปล่อยเต็มที นอนเต็มเหยียด อย่าว่ากัน
ก็ตัวฉัน ได้ยินว่า ปล่อยมันไป
ยังไม่หลับ แต่ต้องตื่น ลุกมานั่ง
แถบคุ้มคลั่ง หัวหน้ามา ทำหน้าใส
ทำอะไร มาเมื่อคืน ถึงหลับไป
จะบอกไง ก็เมื่อคืน ไปด้วยกัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
หน้าส่วนตัว
928
