22 เมษายน 2548 10:45 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
คิดแล้วเศร้า ใจระทมขมขื่น
ไม่อาจฝืน ลิขิต จากสวรรค์
คอยกำหนด กฎเกณฑ์ ทุกวี่วัน
คอยกักกัน พรมลิขิต ชีวิตคน
22 เมษายน 2548 10:32 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ขออาลัย ให้แด่ คำว่ารัก
ที่เคยปัก ตรงกลาง ตรงใจฉัน
อยากจะลืม ให้หมด จบสิ้นกัน
เธอกับฉัน จบสิ้น ไร้เยื่อใย
ครั้งเก่าก่อน เคยมอบ ความรักให้
เธอจากไป ใจฉัน พลอยเศร้าหมอง
หมดอาลัย ในรัก ที่หมายปอง
ไร้คนอง ชีวิน สิ้นมลาย
22 เมษายน 2548 10:24 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
รักแท้ สักแค่ไหน
ทำไม ใจฉันเศร้า
โอ้หนอ ชีวิตเรา
ลืมเขา ช่างยากเย็น
มีรัก แสนลำบาก
ทุกยาก ลำบากเข็ญ
ชีวิต อย่างที่เป็น
ทุกข์เข็ญ อนัตตา
21 เมษายน 2548 13:45 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
รักแท้ สักแค่ไหน
ทำไม ใจฉันเศร้า
โอ้หนอ ชีวิตเรา
ลืมเขา ช่างยากเย็น
มีรัก แสนลำบาก
ทุกยาก ลำบากเข็ญ
ชีวิต อย่างที่เป็น
ทุกข์เข็ญ อนัตตา
21 เมษายน 2548 13:26 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
สายลม เค้าแสงดาว
แพรพราว สดุจตา
ส่องแสง ทั่วนภา
เจิดจ้า ทั่วนคร
ลมโชย ชโลมจิต
ใจคิด ถึงบทกลอน
คลุกเค้า ในบางตอน
เก่าก่อน ทีเคยมี
ความหลัง ยังฝังตรึง
กล่าวถึง สมปฤดี
มอบกาย แม้ชีพพลี
สุขี บางเวลา
เมฆหมอก เริ่มบดบัง
ทุกครั้ง ใจสั่นพล่า
มืดมิด ทั่วนภา
ท้องฟ้า เริ่มหม่องมัว
สายฝน โรยระริน
เค้ากลิ่น ความหลังเศร้า
เหตุใด ชีวิตเรา
รักเขา เพียงข้างเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
หน้าส่วนตัว
717
