6 กันยายน 2555 14:17 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
อารมณ์เหงา อารมณ์เศร้า หายไปหมด
รักรันทด รักจอมปลอม หายไปไหน
เคยเจ้าบท เคยเจ้ากลอน เศร้าเหงาใจ
อารมณ์ได้ อารมณ์นั้น ฉันเคยมี
รักเศร้าเศร้า รักเหงาเหงา ที่เคยพบ
ต้องมาจบ อารมณ์นั้น ใจสุขี
ไม่มีบท ไม่มีกลอน ในฤดี
ถูกแทนที่ ด้วยตัวเธอ เติมเต็มใจ
ทั้งพวกพ้อง ทั้งน้องพี่ มีหลายหลาก
ต่างมีมาก ค่อยชี้แนะ ต่างวิสัย
ทั้งคำปลอบ ทั้งคำแก้ สู้สู้ไป
จึงสู้ได้ เพราะน้องพี่ Thaipoem
4 เมษายน 2555 13:53 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
หวานในรส- รักไร้รู้ ความรู้สึก
หวานในนึก คิดหวนทวน ความคิดถึง
หวานลิ้มรส สะเดาะลิ้น จิตคะนึง
หวานรำพรึง จิตมิวาย สราญใจ
ประหนึ่งรัก ประหนึ่งหลง พะวงเพ้อ
บ้างละเมอ บ้างคำครวญ ชวนหลงใหล
เฝ้าคิดถึง เฝ้าห่วงหา ในฤทัย
จะบอกไป จะบอกรัก จะบอกเธอ
อารมณ์นี้ อารมณ์ไหน ใครรู้บ้าง
จะใช่สุข จะใช่เศร้า คิดเสมอ
คิดจะเงียบ คิดระบาย สิ่งพบเจอ
หรือเผอเรอ สิ่งที่เป็น เช่นวันวาน
18 ตุลาคม 2553 09:27 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
...
แด่..... คุณแม่ทองมี กุลาเพ็ญ
แม่นั้นคือ ผู้ให้ ในทุกสิ่ง
ผู้รักจริง แด่ลูก มิแปรผัน
แม่นั้นคือ ความรัก ความผูกพัน
เฝ้าแบ่งปัน ความรัก แด่ลูกตน
แม่ทองมี เลี้ยงลูกตน ได้ทั้งเจ็ด
ข้าวทุกเม็ด มีพร้อมกิน แม้ขัดสน
แม้เหนื่อยกาย สักเพียงใด ใจก็ทน
ต้องดิ้นรน เพื่อลูกลูก ได้อิ่มกัน
จากวันนี้ ไม่มีแม่ ดูแลอีก
จะหลบหลีก พึ่งใครได้ ยามโศกศัลย์
แม่ไม่อยู่ ดูแลลูก เช่นทุกวัน
ใจลูกพลัน มลายสิ้น ไปกับลม
หลับเถอะนะ แม่จ๋า ต่อจากนี้
เหลือความดี เท่านั้น ที่สะสม
ไว้ให้ลูก ให้หลาน ได้ชื่นชม
แม้ตรอมตรม เพียงใด ยากฟื้นคืน
โอ้แม่จ๋า ลูกหลาน ยังรักแม่
ช่างยากแท้ ทำใจ ยากทนฝืน
ลูกนั้นแสน โศกเศร้า น้ำตากลืน
แม่ไม่ตื่น ฟื้นมา พาเศร้าใจ
ลาแล้วนะ จบสิ้น แล้วแม่จ๋า
ขอบุญพา หนุนส่ง ให้สดใส
แม้ชาตินี้ ไม่สุขสม ดั่งหมายใจ
ขอจงได้ สุขเกษม ทุกชาติเทอญ
17 ต.ค. 2553
13 ธันวาคม 2552 11:37 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ขอให้สุข และสนุก ในวันนี้
สิ่งดีดี จงบังเกิด สุขสมหวัง
ทรัพย์มีมาก ความจนหาย มลายพัง
มีสตางค์ มีความสุข ตลอดไป
วงศ์ตะวัน ครูดีดี เป็นศรีเด็ก
ตัวเล็กเล็ก แถมใจดี น่าเลื่อมใส
จะโหดบ้าง จะดุบ้าง ช่างกะไร
แต่ครูได้ ทำทุกอย่าง เพื่อเด็กตน
เดือนธันวา ที่สิบสาม เป็นวันเกิด
พรประเสริฐ ที่ดีดี จงเห็นผล
ครอบครัวสุข ชีวิตสุข ทั่วทุกคน
ดูแลตน ให้ดีดี ไร้โรคภัย
24 พฤศจิกายน 2552 14:54 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
รักมากมาย รู้ไหม ใยต้องถาม
เธออย่าตาม เช็คดู ว่าอยู่ไหน
คนอย่าฉัน รักแล้ว โปรดไว้ใจ
ดีแค่ไหน เธอจะได้ เชื่อใจกัน
ไม่ต้องห่วง ว่าฉัน จะหายเงียบ
มีเธอเป็น แรงใจ แสนสุขสันต์
เปลี่ยนหรือไม่ สองเรา ต่างรู้กัน
แปลงคืนวัน พลันเป็น ฉันและเธอ
รักรักรัก แค่ไหน ไม่รู้จบ
เธอจะพบ ความจริง อย่างคลั่งเพ้อ
อย่างที่เธอ เคยฝัน บ้างละเมอ
แรงเสมอ ด้วยรัก อย่างมากมาย
อย่าหยุดรัก ฉันเลย นะเธอจ๋า
แคลงใจลา ไม่ดี อย่าเงียบหาย
จากกันไกล นั้นหรือ เพียงแค่กาย
จรมิหาย ในใจ มีเพียงเธอ