23 ธันวาคม 2548 16:29 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ขอขอบคุณ เพื่อนเพื่อน ชาว Thaipoem
ที่รอบล้อม ข้างกาย ยามใจเหงา
มีมิตรดี เลิศแท้ หนอตัวเรา
เรื่องเศร้าเศร้า ก็พลัน ดั่บหายไป
ความคิดเห็น ของเพื่อน พร้อมน้อมรับ
จะสดับ รับฟัง ทุกความหมาย
แม้จะอยู่ โดดเดี่ยว ไร้คู่กาย
จุดมุ่งหมาย ชีวิต มิได้วาง
จะบอกใจ ตัวเอง ให้รีบแกร่ง
จะใช้แรง ที่มี สู้ปัญหา
จะไม่ท้อ แม้เหนื่อย เมื่อยกายา
จะฟันฝ่า ขวากหนาม ให้สิ้นทาง
เพื่อน Thaipoem โปรดอยู่ เคียงข้างฉัน
ทุกคืนวัน ฉันอยู่ อย่างคนเหงา
ขอขอบคุณ เพื่อนเพื่อน ที่บรรเทา
คอยขัดเกลา จิตใจ ให้ดีงาม...
22 ธันวาคม 2548 11:50 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามท้อแท้ จิตใจ เริ่มหดหู่
หมดทางสู้ จิตใจ เริ่มหวั่นไหว
หมดสิ้นแล้ว กำลัง ทั้งกายใจ
จำต้องไป ไกลห่าง จากกลลวง
จบสิ้นแล้ว ทุกสิ่ง หมดทุกอย่าง
คนเคียงข้าง ถอยห่าง พรางเศร้าหมอง
จบสิ้นแล้ว คนเคย ตีตราจอง
เราจำต้อง ถอยห่าง ไปให้ไกล...
18 พฤศจิกายน 2548 21:10 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามมีรัก แสนสุข สุดหรรษา
ยามบอกลา แสนเศร้า สุดโศกสรร
ยามพบรัก ใหม่ใหม่ ก็สุขกัน
ช่วยแบ่งปัน พงษ์ศักดิ์ บ้างเป็นไร
12 พฤศจิกายน 2548 16:44 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
อยากสัมผัส ผิวกาย สยายผม
อยากดอมดม กลิ่นหอม ชวนหลงไหล
สัมผัสร่าง เบาเบา เคล้าตรึงใจ
บอกเป็นนัย ว่ารัก หมดอุรา
กลิ่นหอมหวน ทำให้ ใจสะท้าน
แม้เนินนาน เพียงใด ใจฝันหา
ยามอยู่ใกล้ ดวงใจ มักสั่นพลา
มองสบตา ใจสั่น บันทอนใจ
12 พฤศจิกายน 2548 15:50 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
อยากแต่งกลอน เป็นภาษา ของดอกไม้
จะบอกได้ ว่าหอมหวน ขนาดไหน
เกสรเจ้า ลอยระร่อง ลู่ไปไกล
สื่อความใน ว่าหอมหวน หน้าติดตาม
แต่เสียดาย น่าสลด ใจดวงนี้
เหมือนจะมี ภัยพิบัติ ให้ขัดสน
แต่งเท่าไร ก็ไม่ได้ โอ้ใจคน
อยากจะค้น ดูให้ทั่ว ว่าทำไม
หน้าส่วนตัว
1244
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
