28 มกราคม 2549 13:43 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
พอจะเริ่ม มีรัก ขึ้นมาใหม่
พอจะให้ ดวงใจ ที่สดใส
พอจะมอบ สีสัน ให้ดวงใจ
ต้องถอยไป ตั้งหลัก ที่จุดเดิม
ก็นวลน้อง มีมาก เรื่องทรัพย์สิน
ต้องพังสิ้น ไมตรี ที่จะเสริม
คิดจะพูล ความรัก ให้เต็มเติม
รักไม่เพิ่ม เพราะเรา ไร้เงินตรา
ความรักเรา ไม่ง่าย ดังที่คิด
ก็ชีวิต นวลน้อง นั้นหรูหร่า
มีเงินทอง มากมาย เพิ่มชีวา
ใยจะมา แยแส คิดครอบคอง
พอกันที กับคำ ว่าความรัก
ไม่อยากปัก รักใคร ให้มัวหมอง
มีชีวิต ง่ายง่าย ไร้คนมอง
รักจำต้อง ถอยห่าง พลางเศร้าใจ
24 มกราคม 2549 21:13 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
แอบมองบ้าง ข้างเครื่อง คอมพิวเตอร์
ก็ตัวเธอ นั่งหน้า รื่นสดใส
ดูนั่นสิ ยามยิ้ม แสนสุดใจ
อยากนั่งใกล้ ให้คลาย หายเศร้าใจ
ได้แค่มอง ไม่กล้า กล่าวเอื้อนเอ่ย
ไม่กล้าเผย ถ้อยคำ แถลงไข
เคยรวบรวม ความกล้า แล้วก้าวไป
แต่ไฉน สองเท้า ไม่ก้าวตาม..
4 มกราคม 2549 12:41 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
สุขสวัสดิ์ ศักราช สหใหม่
ร่วมน้ำใจ ให้ชาวไทย จงสุขสันต์
อยู่อย่างพี่ ดีอย่างน้อง ครองสุขกัน
คอยแบ่งปัน สันติสุข สู่ชาวไทย
เรื่องหมางใจ ที่ร้ายร้าย จงพัดผ่าน
ไปกับกาล ของเวลา ที่ผกผลัน
ปีใหม่แล้ว ขอมีสุข ทุกคืนวัน
จงสุขสันต์ กับปีใหม่ ใคร่อวยพร
ขอเว้าวอน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่มีอยู่
จงอยู่คู่ ปวงชาวไทย ให้สุขสันต์
ให้ไร้ทุกข์ ไร้ซึ่งโศก ที่ผูกพัน
ให้จบกัน กับปีเก่า ที่ผ่านมา
26 ธันวาคม 2548 12:15 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ลมโชย แสงแดด แผดเผา
ใจเรา เร้าร้อน หนักหนา
เหตุใด สายลม นำมา
นภา แดดจ้า ร้อนแรง
วิหค เหินบิน เวหา
นภา เร้าร้อน เปล่งแสง
อาทิตย์ อยู่ใกล้ ดั่งแปลง
ร้อนแรง อยู่ใกล้ ตัวเรา
เหงื่อดั่ง ไหลริน ธารา
กายา เปียกชุ่ม แดดเผา
เหมือนดั่ง นั่งอยู่ ข้างเตา
แผดเผา โลกา ทั้งมวล
25 ธันวาคม 2548 08:35 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามเช้า หนาวเย็น จับจิต
เนืองนิตย์ ดวงจิต คิดถึง
สายสาย แสงแดด ติดตรึง
เคล้าครึง แอบซึ้ง ดวงใจ
ตกบ่าย ลมโชย เนืองนิตย์
ดวงจิต พินิจ สงสัย
นวลนาง ทราบซึ้ง ในใจ
เรไร หรีดร้อง เสียงดัง
ตกเย็น ดวงจันทร์ นวลผ่อง
เนืองนอง รักร้าง เพพัง
ความรัก ปิดกั้น ถูกขัง
เหมือนดั่ง รักร้าง คอนแคลน
หน้าส่วนตัว
1150
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
